Ο περίπατος στη φύση πάντα ανταμοίβει. Είναι ανάγκη να μοιραστούμε μαζί σας εικόνες και στοιχεία από τη δρακόντιά η αλλιώς φιδόχορτο. Ενα από τα πιο σπάνια φυτά που μπορεί να συναντήσει κανείς. Το χαμηλό του ύψος το προστατεύει από τα ανήσυχα βλέμματα. Παρακάτω θα βρείτε περισσότερες λεπτομέρειες από αυτό το άκρως θεραπευτικό φυτό όπως και εικόνες. Η πρώτη επαφή μαζί του ήταν στα Γαλανά Νερά στην Αριδαία, πρωταρχικά από την έντονη οσμή του.
Το φιδόχορτο ή δρακοντιά ή δρακόντι, επιστ. ον. dracunculus vulgaris (κοινός δρακάκος) είναι ένα κοινό μονοκοτυλήδωνο φυτό της οικογένειας των αροϊδών και της υποοικογένειας των αροειδών.
Είναι ενδημικό της Ελλάδας και των υπόλοιπων Βαλκανίων, των νησιών του Αιγαίου, της Κρήτης και της νοτιοδυτικής Τουρκίας. Πληθυσμοί της Ιταλίας, της Ιβηρικής χερσονήσου και της β. Αφρικής προέρχονται πιθανόν από παλιές εισαγωγές.
Η φαρμακευτική του χρήση είναι σπάνια και δεν έχει μελετηθεί πολύ. Χρησιμοποιούνται η ρίζα (κόνδυλος) και τα φύλλα. Τα υπόγεια μέρη συλλέγονται την άνοιξη ή το φθινόπωρο, ενώ τα φύλλα την άνοιξη. Λέγεται ότι έχει αποχρεμπτικές, αντιασθματικές, στυπτικές και καθαρτικές ιδιότητες. Ακούγεται οτι αρκετοί το χρησιμοποιούν ακόμη και για την εξόντωση των καρκινικών κυττάρων, δεν σημειωθεί ωστόσο σχετικές τη χρήση αυτή μελέτες.
Ως σκόνη σε κατάπλασμα χρησιμοποιείται επίσης εξωτερικά για την καταπολέμηση των ρευματισμών και της ορχίτιδας. Παρόμοιες ιδιότητες έχουν και συγγενικά είδη.Έχει επίσης εισαχθεί και στις ΗΠΑ.
Ο ψευδοβλαστός αποτελείται από τις συμπτυγμένες βάσεις των φύλλων, δίνοντας την εντύπωση ενός πραγματικού βλαστού. Είναι χοντροί και υποστηρίζουν το φυτό και την ταξιανθία του χωρίς ανάγκη πρόσθετης στήριξης και έχουν ύψος 50-150 εκ. Ανοιχτοπράσινοι-ανοιχτόγκριζοπράσινοι με πολλά σκούρα μοβ σημεία. Τα φύλλα είναι σύνθετα μήκους 45 εκ. με νεφροειδές σχήμα και με 7-19 επίμηκοι λογχοειδή φυλλάρια χρώματος σκουροπράσινου φέροντας συχνά άσπρες γραμμές, γυαλιστερά και με κυμματιστές άκρες.
Το φυτό ανθίζει συνήθως Απρίλιο-Μάιο, αλλά αυτό εξαρτάται από το ιδιαίτερο κλίμα κάθε περιοχής. Τα άνθη είναι οργανωμένα σε σπάδικα χρώματος πολύ σκούρου καφέ που μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 135 εκ.
Η ταξιανθία περιβάλλεται από ένα σκούρο μοβ βράκτιο φύλλο, τη σπάθη, η οποία μπορεί να φτάσει σε ύψος τα 125 εκ. η οποία στο εσωτερικό της σχηματίζει διογκωμένο θάλαμο όπου βρίσκονται τα άνθη του σπάδικα. Τα περισσότερα φυτά εντούτοις δεν σχηματίζουν τόσο μεγάλες ταξιανθίες και ένα αρκετά σύνηθες ύψος είναι 40-50 εκατοστά.
Η ταξιανθία του σπάδικα που περιβάλλεται από σπάθη είναι κοινό χαρακτηριστικό όλης της οικογένειας.
Ο σπάδικας μέσα στη σπάθη μοιάζει λίγο με κρυμμένο φίδι ή δράκο, εξού και η ονομασία του φυτού
Υπάρχουν δύο μορφές ανθέων στο σπάδικα, τα θηλυκά τα οποία βρίσκονται στο κατώτερο μέρος και τα αρσενικά τα οποία βρίσκονται στο ανώτερο μέρος του σπάδικα. Τα άνθη στην κορυφή είναι στήρα και τροποποιημένα σε αγκάθια. Και τα θηλυκά και τα αρσενικά άνθη είναι διατεταγμένα σε δακτυλίους γύρω από το βλαστό του σπάδικα. Τα αρσενικά χωρίζονται από τα θηλυκά από μια γυμνή περιοχή ή με στήρα θηλυκά άνθη.
Οι μύγες προσελκυσμένες από τη μυρωδιά κατεβαίνουν μέσα στη σπάθη και παγιδεύονται εκεί για μία μέρα, όχι από τρίχες όπως σε άλλους αροιδες, αλλά από τη λεία επιφάνεια όπου δεν μπορούν να σκαρφαλώσουν. Κατά τη διάρκεια της φυλάκισής τους περπατούν πάνω στα θηλυκά στίγματα ψάχνοντας για τροφή, σκονίζοντάς τα με γύρη από προηγούμενες παγιδεύσεις. Την επόμενη μέρα οι ανθήρες των αρσενικών ανθέων ανοίγουν, η σπάθη μαραίνεται και οι μύγες απελευθερώνονται σκονισμένες για να συνεχίσουν το ρόλο τους ως επικονιαστές σε άλλα φυτά.
Παρόλα αυτά, μεταξύ των διαφόρων πληθυσμών του είδους αυτού παρουσιάζεται αρκετή ποικιλομορφία στη μορφή των φύλλων, της ταξιανθίας, στο χρώμα της κορυφής του σπάδικα και της σπάθης, στο ύψος κ.ά.
Τα άνθη του φυτού αυτού, όπως και σε πολλά άλλα μέλη της οικογένειας του, εκλύουν μία μυρωδιά πτώματος για να προσελκήσουν μύγες και άλλα πτωματοφάγα έντομα ως επικονιαστές.
Η μυρωδιά αυτή διαρκεί για 1-2 ημέρες. Τα άνθη επίσης, όπως και σε άλλα αροειδή είναι θερμογόνα, δηλαδή μπορούν να αυξήσουν τη θερμοκρασία τους πάνω από τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος ανεβάζοντας το μεταβολισμό τους, έτσι διασκορπίζουν τη μυρωδιά αποτελεσματικότερα και μιμούνται καλύτερα ένα αποσυντιθέμενο πτώμα. Οι επικονιαστές εισέρχονται στο σωλήνα της σπάθης κατεβαίνοντας από την κορυφή του σπάδικα.
Οι σπόροι είναι συμπιεσμένοι σφαιροειδείς, διαμέτρου 3-4 χιλιοστών, γκριζοκαφέ, με ρητιδωτή επιφάνεια.
Το φυτό πολλαπλασιάζεται με σπόρους και νέους κονδύλους.
Οι καρπίες μετά από κάποιο χρόνο πέφτουν κάτω και οι σπόροι μεταφέρονται με το νερό και τα έντομα σε νέες περιοχές. Ο κύκλος του φυτού θα επαναλειφθεί και πάλι την επόμενη άνοιξη.
Το φυτό είναι τοξικό και τα περισσότερα ζώα δεν το τρώνε. Η κύρια τοξίνη που περιέχει είναι η αροίνη η οποία όμως είναι ασταθείς και καταστρέφεται με την αποξήρανση ή το βρασμό.
Ως καλωπιστικό, λόγω της μυρωδιάς του δεν είναι ευρέως διαδεδομένο. Το φυτό ευδοκιμεί σε διάφορα κλίματα, με κατώτατη ανεκτή θερμοκρασία τους -23 βαθμούς Κελσίου. Οι κόνδυλοι φυτεύονται το φθινόπωρο σε απόσταση 45-60 εκ. μεταξύ τους. Μπορεί να αναπτυχθεί σε ηλιόλουστη ή ημισκιερή θέση, σε πλούσιο, υγρό χώμα, με ph 6.6-7.5 και καλή αποστράγκιση. Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη φροντίδα. Μπορεί να αναπτυχθεί και σε δοχεία. Ο πολλαπλασιασμός του γίνεται συνήθως με κονδύλους και πιο σπάνια με σπόρους. Ένας μικρός κόνδυλος μπορεί να μην ανθίσει την πρώτη χρονιά.
Όπως αναφέρθηκε αρχικά η φύση ανταμοίβει τον κάθε επισκέπτη. Αδράξτε την ευκαιρία να απολαύσετε τις ομορφιές της. Τα χρώματα και η μουσική των φυτών υπόσχεται να σας διασκεδάσει. Μοιραστείτε περιπάτους με αγαπημένα πρόσωπα και φίλους. Το όφελος που θα έχετε δεν μπορεί να σας το προσφέρει κανένα τεχνολογικό επίτευγμα.
Προσοχή: Όπως ισχύει με οποιοδήποτε βότανο ή συμπλήρωμα διατροφής, μην κάνετε χρήση εάν βρίσκεστε σε φαρμακευτική αγωγή και/ή δίχως να συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας.
Χρήσιμες πηγές και σύνδεσμοι:
Το παραπάνω κείμενο έχει αντληθεί από τις παρακάτω πηγές.
Το φυτό αυτό γενικά δε χρησιμοποιείται εκτεταμένα από τον άνθρωπο. Από τον κόνδυλό του, μετά από βράσιμο, μπορεί να εξαχθεί άμυλο το οποίο μπορεί να χρησιμοποιειθεί σε περίπτωση ελλειψης τροφίμων. Στις Βαλεαρίδες νήσους χρησιμοποιείται μαζί με ρίζα ασφόδελου για την παραγωγή αλευριού.
Φυσικό κιόσκι από την περιοχή Γαλανά Νερά μερικά χιλιόμετρα έξω από την Αριδαία όπου και θα βρείτε το φυτό
αρχές με τέλη Ιουνίου.
Το φυτό προτιμά πλούσιο και υγρό χώμα, αν και μπορεί να βρεθεί και σε πιο ξερές περιοχές. Συνήθως συναντάται σε ημισκιερά μέρη με βλάστηση ή σε ακαλλιέργητες περιοχές.
Είναι πολυετές και κονδυλώδες και εξαπλώνεται αναπτύσσοντας υπόγεια νέους κονδύλους. Αργά το χειμώνα ή νωρίς την άνοιξη (εξαρτάται από το κλίμα της περιοχής) από τους υπόγειους κονδύλους αναπτύσσονται ψευδοβλαστοί με 2-4 φύλλα.
Όπως αναφέρθηκε αρχικά η φύση ανταμοίβει τον κάθε επισκέπτη. Αδράξτε την ευκαιρία να απολαύσετε τις ομορφιές της. Τα χρώματα και η μουσική των φυτών υπόσχεται να σας διασκεδάσει. Μοιραστείτε περιπάτους με αγαπημένα πρόσωπα και φίλους. Το όφελος που θα έχετε δεν μπορεί να σας το προσφέρει κανένα τεχνολογικό επίτευγμα.
Προσοχή: Όπως ισχύει με οποιοδήποτε βότανο ή συμπλήρωμα διατροφής, μην κάνετε χρήση εάν βρίσκεστε σε φαρμακευτική αγωγή και/ή δίχως να συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας.
Χρήσιμες πηγές και σύνδεσμοι:
Το παραπάνω κείμενο έχει αντληθεί από τις παρακάτω πηγές.
