Στην κορυφή της Ιθώμης, "μεταλαμπάδευτηκε" το ιερό του Διός Ιθωμάτα στην πρώτη ιερά μονή Βουλκάνου.
Κτίστηκε σύμφωνα με την παράδοση το 725μ.Χ. Σήμερα αποτελεί μετόχι της Νέας Ιεράς Μονής. Δεν λειτουργεί παρά μόνο κατά την περίοδο του δεκαπενταυγούστου.
Ο εορτασμός της Παναγιάς της Βουλκανιώτισας πραγματοποιείται στη νέα Ιερά Μονή,είναι στις 21 Σεπτεμβρίου και πραγματοποιείται περιφορά της θαυματουργής εικόνας. Ακολουθήστε μας σε ένα περίπατο στην πίστη και στη φύση.
Κτίστηκε σύμφωνα με την παράδοση το 725μ.Χ. Σήμερα αποτελεί μετόχι της Νέας Ιεράς Μονής. Δεν λειτουργεί παρά μόνο κατά την περίοδο του δεκαπενταυγούστου.
Ο εορτασμός της Παναγιάς της Βουλκανιώτισας πραγματοποιείται στη νέα Ιερά Μονή,είναι στις 21 Σεπτεμβρίου και πραγματοποιείται περιφορά της θαυματουργής εικόνας. Ακολουθήστε μας σε ένα περίπατο στην πίστη και στη φύση.
 |
| άποψη Αγ. Βασιλείου από το χωριό Βουρνάζι |
Το μεγαλοπρεπές μοναστήρι υψώνεται στη συμβολή των ορέων της Ιθώμης και της Εύας (Ἁγίου Βασιλείου) και ενδιάμεσα στα χωριά Αρχαία Μεσσήνη (Μαυρομμάτι) και Βαλύρα του Δήμου Ιθώμης,
Το όνομά του "Βουλκάνος" και παλαιότερα "Βουρκάνο", "Δορκάνο" και "Βουλκάνη", το οφείλει κατά πάσα πιθανότητα σε βυζαντινό άρχοντα ή κτήτορα, στον οποίο ανήκε η περιοχή πέριξ του όρους Ιθώμη.
Η θέα από την κορυφή είναι μαγευτική. Ο μόνος ήχος που ακούγεται είναι το ανήσυχο αεράκι που ανακατεύει την ανάσα της θεραπευτικής βλάστησης.
Η Μονή της Παναγίας της "Κορυφής" ή της Παναγίας "Επανωκαστριτίσσης", η σήμερα ονομαζομένη "Καθολικόν" και ευρισκομένη στην κορυφή του όρους Ιθώμη, εκεί που άλλοτε υπήρχε η Ακρόπολις της Αρχαίας Μεσσήνης, αποτελεί τον πρόδρομο της νέας ιεράς μονής Βουλκάνου που θα δούμε στη συνέχεια.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τοιχογραφίες του Ναού που έχουν ζωγραφηθεί από τους Ναυπλιώτες αδελφούς Δημήτριο και Γεώργιο Μόσχου, το έτος 1608.
Στη συμβολή της μεσημβρινής με τη δυτική πτέρυγα των κελλιών του μοναστηρίου υπάρχει το βυζαντινό Φωτάναμα, πού ήταν ειδικός χώρος με εστία φωτιάς και πεζούλια γύρω απ" αυτή, στα οποία κάθονταν οι μοναχοί και ζεσταίνονταν κατά το χειμώνα. Για την ιστορία αναφέρεται, ότι Φωτανάματα στην Εκκλησία της Ελλάδος υπάρχουν 11 συνολικά.
"Στον ουρανό όπως και στη γη..."
Η νέα Ιερά Μονή Βουλκάνου
Τόπος προσκυνήματος και επίσκεψης από αναρίθμητους πιστούς. Ερχόμενοι από τη Βαλύρα και στρίβοντας δεξιά μετά το γεφυράκι, θα αντικρύσετε μια άλλη σταθερή αξία στην περιοχή που δεν είναι άλλη από τους γηραιούς ελαιώνες.
Οι κορμοί τους είναι τεραστίων διαστάσεων και μαρτυρούν τα χρόνια τους.
Το μοναστήρι της Κορυφής εγκατέλειψαν οι Πατέρες το έτος 1625 λόγω του αβάσταχτου ψύχους των χειμερινών μηνών αλλά και της δυσκολίας των προσκυνητών να φτάσουν σ’ αυτό κι έτσι αναζήτησαν τόπο νοτιότερα και τον βρήκαν στο σημερινό χώρο του νέου μοναστηριού αφού τον αγόρασαν από τον πατέρα του Τούρκου αγά της Ανδρούσης αντί 10.500 γροσίων. Στον αγορασθέντα τόπο βρήκαν μια πηγή ύδατος, τη γνωστή έως και σήμερα "Μάνα του νερού" κι έναν διώροφο πύργο, πού έγινε η αρχή του νέου μοναστηριού αφού συνέχεια αυτού έκτισαν το σημερινό επιβλητικό συγκρότητα με τα χαγιάτια και τις καμάρες.
Η διαδρομή αν και επικίνδυνη λόγω των τακτικών και απότομων στροφών, ανταμείβει με την πλούσια θέα της.
Η είσοδος της μονής.
Αγιογραφία στον πρόναο με την Κοίμηση της Θεοτόκου.
Ο Ναός της νέας κάτω μονής ανηγέρθη το 1701 και είναι Βυζαντινού ρυθμού σταυροειδής μετά τρούλλου. Τιμάται στο Γενέσιο της Υπεραγίας Θεοτόκου καθ’ όσον ο Ναός της παλαιάς μονής τιμάται στην Κοίμηση της Υπεραγίας Θεοτόκου, πού αποτελεί την κεντρική πανήγυρι και των δύο μοναστηριών.
Παλλάδιο και θησαυρός του μοναστηριού είναι η θαυματουργός Εικόνα της Παναγίας της Βουλκανιώτισσας, πού φέρει την επιγραφή "Η Οδηγήτρια η επονομαζομένη τω όρει Βουλκάνω". Στο μοναστήρι ακόμη φυλάσσονται Ιερά Λείψανα πολλών Αγίων της Εκκλησίας μας, μεταξύ των οποίων του Αγίου Νεομάρτυρος Ιωάννου του Μονεμβασιώτου, του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου και του Καλαματιανού Αγίου Ηλία του Αρδούνη. Στη δε πλούσια βιβλιοθήκη του υπάρχουν παλαιά και νέα βιβλία, ιδιόχειρα συγγράμματα, Τουρκικά έγγραφα και 4 Σιγίλλια των κατά καιρούς Πατριαρχών Κωνσταντινουπόλεως, που αναγνωρίζουν ή επικυρώνουν τα προνόμιά του.
Ιδιαίτερη προσοχή και λατρευτικό ενδιαφέρον από μέρους του ευσεβούς λαού ελκύουν οι εορτές και πανηγύρεις της μονής τόσο τον Δεκαπενταύγουστο με τη μεταφορά της Εικόνος της Παναγίας στο θρόνο Της, στο μοναστήρι της Κορυφής και την έναρξη των εορταστικών ιερών ακολουθιών όσο και τη νύκτα της 19ης προς 20ήν Σεπτεμβρίου με την Κάθοδο της Βουλκανιώτισσας στην πόλη της Μεσσήνης, σε ανάμνηση θαυματουργικής επεμβάσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, όταν φοβερή επιδημία πανούκλας είχε απλωθεί σε όλη σχεδόν τη Μεσσηνία και είχε σκορπίσει το θάνατο και τη δυστυχία γύρω στα 1755 και τότε πρωτολιτανεύτηκε η Αγία Εικόνα Της.
Αυτή τη νύχτα, χιλιάδες άνθρωποι οδοιπορούν και ανάμεσά τους πολλά νέα παιδιά, συνοδεύοντας τη Βουλκανιώτισσα Κυρά και διανύοντας απόσταση 20 χιλιομέτρων πεζοπορίας.
Η Κάθοδος αυτή ξεκινά στις 2 το πρωί από το Βουλκάνο και καταλήγει στη "Μαυροματέϊκη Παναγίτσα" γύρω στις 7.30 το πρωί της 20ῆς Σεπτεμβρίου.
Η επίσημη υποδοχή της Εικόνος γίνεται στις 9.30 π.μ. στο εκκλησάκι της Αγίας Παρασκευής, παρά την είσοδο της Μεσσήνης, από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας, τις αρχές του τόπου και πλήθος λαού. Πάνδημη είναι και η Λιτανεία στους κεντρικούς δρόμους της πόλεως για να καταλήξει στο Βουλκανιώτικο Μετόχι της Πανηγυρίστρας, όπου και εναποτίθεται η Ιερά Εικόνα.
Ακολουθεί οκταήμερο προσκύνημα μέχρι της 28ης Σεπτεμβρίου, οπότε την 5η απογευματινή αυτής της ημέρας άρχεται η άνοδος της Εικόνος για το μοναστήρι της, πρώτα με λιτάνευσή της εντός της Μεσσήνης και στη συνέχεια με πορεία προς το Βουλκάνο, όπου καταλήγει τη 12η νυχτερινή.
Ήσυχη η φύση απολαμβάνει τη δική της ροή ... στο δικό της χρόνο...
Πιστοί εναποθέτουν τις ανησυχίες τους στο κομποσχοίνι, προσευχόμενοι για ένα καλύτερο αύριο.
Πέρα από τη μαγευτική θέα θα έρθετε σε επαφή με πολύχρωμα λουλούδια που κοσμούν το μονοπάτι για το μοναστήρι, τα οποία προσθέτουν μια νότα ακόμη γαλήνης στο προσκύνημα των πιστών.
Πλάνα του μεσσηνιακού κάμπου από τη Μονή.
Απόσυρση...
Έφυγε... άφησε πίσω του ότι τον δεσμεύει με τον πόνο και την ασφάλεια.
Δε τα χρειάζεται πια.
Βάδισε αρκετά σε αυτό το μονοπάτι του φόβου. Τώρα πια δεν πονά.
Είναι όλα φωτεινά...
Οι πύλες του ουρανού, περιμένουν να τον υποδεχτούν....
Συμπληρώνουμε τον περίπατο αυτό με μια εξαιρετική φωτογραφική καταγραφή λειτουργίας στην παλαιά μονή, που μπορείτε να απολαύσετε από τον φωτογράφο Κορομηλά Κώστα στο θέμα του
Πηγή κειμένου ιστορίας της Μονής : Ιερά Μητρόπολη Μεσσηνίας
