Translate

Απέναντι στα Αρχαία...



ρχαιολογικο χροι…  Τί σημαίνει γι μς  κάθε πίσκεψη;   Μήπως μπορε ν γίνει κάτι παραπάνω π να νέμελο περίπατο στ συντρίμια το παρελθόντος;  Κα ν μεταμορφωθε σως, σ μία μοναδικ εκαιρία γι να  ταξίδι στν γνωστό μας αυτό;

Ατ τ ρώτημα ρχεται ν παντήσει ατ  ργασία, μέσα π τ συνεργασία τν φωτογραφικν περιπάτων μ τ Γιάννη νδριανάτο κα τ Λουκ Χαψῆ.




Πρν π καιρό σας εχαμε μεταφέρει στν ρχαία δεσσα, κε πο να ταπειν σκυλ ριξε τν σπόρο το ρωτήματος.


Ἐὰν ἕνα ἀθῶο σκυλὶ κοντοστέκεται στὸ ἀρχαῖο κάλλος,
ἐμεῖς τί στάση θὰ ἔπρεπε νὰ τηροῦμε ἀπέναντι στὴν βαριὰ κληρονομιά μας;…


Τ ρώτημα ατ ρχεται ν παντήσει Γιάννης νδριανάτος δρυτς κα πεύθυνός του Ρητορικο κύκλου, μ τ πρωϊν χρώματα κάποιων φωτογραφικν  μας περιπάτων κα τ μαγεία το  ναστρου ορανο τς ρχαίας λλάδας π τ μοναδικ φωτογράφο Λουκ Χαψ.  Τος εχαριστομε θερμ γι τν γνώση κα τν μορφι πού μας προσέφεραν.


Καλ πιτυχία σ λους τους ναζητητς τς λήθειας. Μ τν εχ τι ατ τ συντρίμια θ ξυπνήσουν τ λιθαργικό μας αυτ κα θ φωτίσουν τ ερ πο κατoικε ντός μας.
Ξεκινμε λοιπόν…
 


Γεωθεσία λεγαν ο ρχαοι Έλληνες ατ πο εναι γνωστ στ νέα λληνικ ς feng shui π τ κινέζικα φυσικ . Δν πάρχει ρχαος πολιτισμς πο ν μν χει σχοληθε μ ατ τ τομέα. Τν τομέα πο λέει τ ξς σν βασικ παραδοχ κα προϋπόθεση: γ δν εναι μία νεκρ πέτρα, πάνω στν ποία,… ναίτια, κατ λάθος , συμπτωματικά, … βρεθήκαμε πάνω. Κα πο ς πέτρα πο εναι δν χει σημασία, πο θ μείνεις, πο θ κατοικήσεις, τί σχμα χει τ τοπίο; ν εναι κοντ σ βουνό, σ ποτάμι, σ θάλασσα, οτε τί σχμα χει τόσο πολ χρος πο μένεις.  Ατ πο χει σημασία εναι ν χεις να κεραμίδι πάνω π τ κεφάλι σου. περισσότερος κόσμος κάπως τσι σκέπτεται. Μέχρι να σημεο θ μπορούσαμε ν τ δεχτομε γι τν περισσότερο κόσμο. Τ πρόβλημα εναι τι κα ο περισσότεροι ρχιτέκτονες τσι σκέπτονται. Τ μεγαλύτερο πρόβλημα εναι τι κα πολιτεία τσι σκέπτεται. Θεωρε δηλαδ τς κατοικίες, μαντρι νθρώπων. Βάζει τος νθρώπους σ τετραγωνάκια χωρς ν δίνει σημασία ν τ δαφος εναι δν εναι κατάλληλο. Φτιάχνουμε ναος που βρομε, γιατί κε μεινε τ οκόπεδο δειο γιατί κε πρχε νας ρχαος ναός, ποτε μ τ ψάχνουμε κα πολύ. λλ γιατί πιλέχτηκε ν χτιστε κε ρχαος ναός, λάχιστους μοιάζει ν πασχολε. Σήμερα θ  πλησιάσουμε ατ τ γιατί.


ρχιτεκτονικ δν εναι νθρώπινα μαντεα, δν εναι χροι συστέγασης, λλ εναι να σωτερικ τοπίο, πο φείλει ν ναρμονίζεται μ τ ξωτερικ τοπίο ξω τς φύσης. Κα φείλει ατ τ σωτερικ τοπίο το ρχιτεκτονήματος κα τ ξωτερικ τοπίο της, ν ναρμονιστε μ τ σωτερικ τοπίου το ψυχισμο μας κα μ τ μεγάλο τοπίο το σύμπαντος. χουμε λοιπν τέσσερα τοπία πο πρέπει ν ναρμονιστον.  Τ σωτερικ τοπίο μέσα μας, τ ρχιτεκτονικ τοπίο μέσα στ ποο κατοικομε λατρεύουμε πιτελομε πράξεις (να θέατρο, να γυμναστήριο ). Τ ξωτερικ τοπίο τς φύσης, κα τ μεγάλο τοπίο στ ποο νήκουν λα ατά. Τ σύμπαν, γαλαξίας, τ λιακ σύστημα…  ν ατ δν συνεργαστον, τότε νθρωπος, χοντας ποκοπε π ατς τς συνδέσεις δημιουργε μία λλεπάλληλη καραμπόλα. Δηλαδ ,ἂν ζῶ σ χώρους πο φτιάχνονται χωρς σχέση ατιατο μ τ πόλοιπα, τότε ατ πηρεάζει τν ψυχισμό μου. ρχίζω μέσα μου ν μν εμαι δομημένος καλά. Ατ θ μεταφερθε στ φύση




. ρχίζω ν βλέπω τ φύση χι σ μητέρα γαία λλ σν ντικείμενο κμετάλλευσης. Μλλον σν μία πέργηρη μητέρα πο καλ εναι ν τς φμε τ χρήματα γιατί  χει πάθει Αlzheimer. Κα φυσικ μελετομε γύρω π τ διάστημα, πως μελετον κα ο στρονόμοι μερικς φορς μ σκοπ ν τ κατακτήσουμε. Κατακτήσαμε τ Σελήνη… χι μ σκοπό, μέσα π τν παφ μ ατ ν νακαλύψουμε τν αυτό μας. Τ μόνο κόσμο πο μπορομε κα φείλουμε ν κατακτήσουμε. ρα, πολλς φορές, διαταραχ ατν τν τεσσάρων ρόλων , τν τεσσάρων τοπίων, ντανακλται παντο. Εσχωρον μέσα σ λη τη ζωή μας.


Οσιαστικ νθρωπος ρχιτεκτονόντας παναλαμβάνει να ρχέτυπο. Οσιαστικά, ρχιτέκτονας νθρωπος, προσπαθε ν μιμηθε τν μεγάλη κατασκευ μέσα τν ποία θ ντάξει τν νθρωποκατασκευή, σ μικροκλίμακα τ δική του κατασκευή. κατασκευ το σύμπαντος δν εναι κάτι δεδομένο. Δ φυτρώνει. Εναι μία κατασκευή. χει κανόνες, χει σορροπίες, χει κεν χρο κα γεμάτο χρο, πως κάθε ρχιτεκτόνιο. χει περιοχς πυκνοκατοικημένες κα ραιοκατοικημένες. χει μία στία, πως φειλαν ν χουν τ σπίτια, πο εναι λιος. Κα μικρότερα δωμάτια πο εναι ο πλαντες. Κα χει διαδρομές… μπορε ο διαδρομς ν φαίνονται πέραντες.. τεράστιες. λλ τ μικρ κα τ μεγάλο γι ατν πο σχολεται μ τν οσία, εναι π τς βασικς  πλάνες. Δν πάρχει  πόσταση. πάρχει βούληση ν φτάσω κα δικαιολογία ν μ ξεκινήσω.  ν θέλουμε ν δομε ποστάσεις θ χουμε πάντα δικαιολογίες. ν θέλουμε ν φτάσουμε θ χουμε κα λόγους κα συμμάχους σ ατ τν πορεία.

ς συνεχίσουμε τώρα στν διο τν ρχαιολογικ χρο μλλον στν ασθηση το ρχαιολογικο χώρου. Πρν πομε πς κτίζεται νας χρος. Κα τί εναι ατ πο συναντμε μες τελικά. Τ κατάλοιπο. νας ρχαιολογικς χρος σ τί χρόνο νήκει; Τ χουμε σκεφτε  ατ ποτέ;  Εναι στ χθές; Δν νήκει δν κατοικε  στ χθές. Εναι στ σήμερα; Οτε στ σήμερα κατοικε. χει χρησιμότητα; Μοιάζει ν μν χει καμία χρησιμότητα.




Μοιάζει σν να σπασμένο παιχνίδι πο κανένα παιδ δν μπορε ν παίξει μαζί του. Κανες δν κατοικε σ ναν ρχαιολογικ χρο. Καμία λατρεία δν γίνεται. χει μία χρησιμότητα μνήμης θ μο πετε. Βλέπω κα θυμμαι. ντάξει… σν τ μνήμη σν τς ναμνήσεις εναι σαφς σ ποι χρόνο νήκουν. ν σας π θυμηθετε τώρα κάτι πο κάνατε πρν δέκα χρόνια. Ατ μνήμη πο χετε τώρα. Σ τί χρόνο μως νήκει; ν μφανίζεται τώρα, μφανίζεται σν μεσολαβητς νς λικο πο νήκει σ ναν λλο χρόνο. Πηγαίνοντας σ να ρχαιολογικ χρο, σς δίνεται μία π τς λάχιστες εκαιρίας τς ζως σας. Ν πισκεφτετε κάτι πο δν εναι ταξινομημένο μέσα στ νθρώπινο σύστημα τς καθημερινς προφύλαξης (πέραν το φύλακα κα τς περίφραξης).



Ατς καθαυτς χρος μως δν νήκει σ κανένα χρόνο. Δν χει κανένα φεντικό. Οτε τ παλι μ οτε κα τ τωρινά. ποτε νήκει σ μία λεύθερη διάσταση το εναι.  νήκει στ δικό του χρόνο. Κα εναι νοιχτός, σ ντίθεση μ λα τ πράγματα, ν τν πλησιάσουμε μ τν δικό μας χρόνο. Εναι σ ν μς λέει, κάνε τι θς δ.



Δν εναι ποχρεωτικ ν κάνεις κάτι.  πάρχει κόσμος πο περνάει π τν ρχαιολογικ χρο σ ν περνάει σ παρέλαση. λλοι σ ν σέρνονται σ ν χουν πάθει μία λαφρ λίαση, σν ν εναι χαμένοι λίγο, ψάχνουν κάποιο δέντρο μέσα στ χρο ν καθίσουν. λλος στιάζει σ να συγκεκριμένο ντικείμενο. λλος παίζει μ κάποιο δέσποτο σκύλο το χώρου. Δηλαδή, νας ρχαιολογικς χρος εναι νας ψυχικς παιδότοπος.  Μπορες ν πιλέξεις πέρα π θεσμος κα ρια, πς θ τν πλησιάσεις κα πς θ τν γγίξεις. Κα ν σκεφτομε τι στς  περισσότερες προκαθορισμένες δράσεις εναι περιορισμένοι ο ρόλοι του πς θ συμπεριφερθες τί πρέπει ν κάνεις, νας ρχαιολογικς χρος σου δίνει πολ περισσότερη λευθερία. Γι λίγο δν νήκει σ κανένα χρόνο.



 Εσαι κε μ τ παρν ,μ τ μέλλον ,μ λο τ βαθ παρελθόν. Κα πολλς φορς στν διο ρχαιολογικ χρο, πάρχουν λλεπάλληλες στρωματώσεις  παρελθόντος. πάρχουν χροι μ κατάλοιπα Μυκηναϊκά, μετά… ρχαϊκά, μετά… κλασικά, μετά… λληνιστικά,μετά… ρωμαϊκά… βυζαντινά… στν διο ρχαιολογικ χρο. Σ λίγα στρέμματα γς συναντς 3000 χρόνια στορίας. Πουθεν δν μπορες ζωνταν (χι σ ταινία) ν βρεθες σ μία λυσίδα π κατάλοιπα, πολιτισμούς, χρώματα, πόηχους… Κατ κάποιο τρόπο, σως χωρς ν τ χουμε συνειδητοποιήσει τώρα, χει μία λευθερία πο λάχιστοι χροι μας προσφέρουν. Καταρχν σ δυνατότητα. Εναι ταξινόμητα π τ δικό μας χωρόχρονο.  Δν νήκει σ κανένα δημοτολόγιο, δν νήκει βασικ σ κανένα. Δν κατοικεται π κανένα.  Δν νήκει σ ατος πο τν κτισαν, μ οτε κα σ ατος πο τν πισκέπτονται. Κα τ πρτο δίδαγμα πο μπορομε ν πάρουμε σ να ρχαιολογικ χρο, εναι ατό.

  δικιά μας ζω κάποτε θ εναι νας πόηχος γεγονότων. Μία σπασμένη κολώνα, σως χι π μάρμαρο λλ μλλον π μπετό. Μία φθαρμένη πύλη… να μπαλκόνι πο θ χει πέσει κα θ βρεθε κα θ τοποθετηθε σν κατάλοιπο το 21ου αώνα. κε θ χουν γίνει μάχες γι μία δέα, μία θρησκεία, να κόμμα, γι μία γυναίκα, μία σκέψη… σως θ φυτρώσει να ταπειν χορτάρι… να γαϊδουράγκαθο πως θ χετε δε σ πολλος τέτοιους χώρους. Μία ερωνεία τς στορίας εμαστε. ν συμπυκνώσουμε λα ατ πο κάνουμε, εναι να φυτ το μέλλοντος. Μία σαύρα πο σέρνεται πάνω στ σπασμένο μάρμαρο. Κοιτμε τ ερ το θεο, κε  λατρευόταν κάποτε Δίας, θην, πόλλωνας… πρεπε ν πς πλυμένος, καθαρός, ν χεις ξαγνιστε… κα τώρα πάει τελευταος τουρίστας κα τελευταία σαύρα. Σ ατ τ πι ερ μέρος πο κάποτε…




Μς διδάσκει ρχαιολογικς χρος , τι ν θέλουμε κατ’λάχιστο ν γίνουμε σοφοί, θ πρέπει ν ξοικειωθομε π τώρα μ τ ρείπια το μέλλοντός μας. Ατ πο ζομε εναι τ ρείπια το μέλλοντός μας. Γιαυτ πολς κόσμος φοβται ν πάει στος ρχαιολογικος χώρους, πάει γρήγορα γιατί παθαίνει μία μελαγχολία. ναστατώνονται…



Ατ πο πολς κόσμος νομάζει ψυχικ ναστάτωση, ν θέλουμε ν φιλοσοφομε νομάζεται ψυχικ νάταση. μελαγχολία μ τν ριστοτέλεια ννοια, εναι μία ψυχικ εεργεσία. Δν εναι ατ πο νομάζουμε σήμερα κατάθλιψη, δν εναι να νόσημα ψυχς. Εναι κείνη ργ ναπόληση πάνω στ γεγονότα, στς δράσεις , στς πράξεις. 







Εναι κενος τελετουργικς ποχαιρετισμς πάνω στ φθαρτότητα το βίου, πάνω στ πρόσκαιρο λων τν πραγμάτων, πού μας δίνει μία ασθηση γλυκις νοσταλγίας. Μία μελαγχολία χι συντριπτικ λλ μπορε ν σ μπνεύσει.μως ατό μας διδάσκει ρχαιολογικς χρος. Τ κενό. χουμε κα να ποίημα στ νεοελληνικά…. Πήραμε κα να νόμπελ γι ατ λλωστε… λέγεται βασιλις τς σίζης. Εναι το Γιώργου Σεφέρη. πόθεση το ποιήματος εναι κριβς πόθεση πο ξετάζουμε τώρα. ποιητς πισκέπτεται να ρχαιολογικ χρο, τν σίζη (να μικρ χωριουδάκι στν ργολίδα), που στν μηρο ναφέρεται τι εναι κα βασιλις τς σίζης κε (σίζην τέ). πισκέπτεται λοιπν τ χρο πο ατς ζησε, πο ταν κάποτε βασιλιάς. Ξεκινάει π τ σκι το κάστρου κα φτιάχνει μία εκόνα γι ν περιγράψει τ παροδικό. 



Λέει «ξεκινήσαμε πάνω στ κάστρο, κε πο σκιος φήνεται πάνω στ θάλασσα,» κα παρουσιάζει ατ τ θαμπ σκοτειν θάλασσα, σν  τν σκιο σν τ στθος νς σκοτωμένου παγωνιο.  Φανταστετε να παγώνι πο εναι σκορο πράσινο μπροστ κα τσι περιγράφει τ θάλασσα. Κα καθς περιδιαβαίνει κα βλέπει τ φθαρτότητα, βλέπει τι βασιλις πουσιάζει, χει μείνει να νομα. Βλέπει τ ρείπια, τ φθορά, κε πο σμίγει τ νερό, νεμος, κα φθορά. Διαπιστώνει πς διος, εναι να κενό. Λέει τν περίφημο στίχο… « ποιητς να κεν ». Ατ τ κενό, τ ν ντέξεις ν δες τ κενό, ν ντέξεις ατ τ δημιουργικ μελαγχολία. Εναι ατ πο λέμε τι πρέπει ν ρθουμε σ παφ μ ατ τ κενό, ν δομε τ δικό μας κεν κατάματα, κα ν σκεφτομε πς τουλάχιστο, φο εμαστε παροδικοί, ς φήσουμε κάποιο χνος, πο κάποιος τσι μελαγχολικός, μετ π 2500-3000 χρόνια ν τ πισκεφτε. ς σκεφτομε, τί χνος χουμε φήσει ν αριο φύγουμε; Ποι εναι τ χνος μας; Ποις θ θέλει μετ π τόσα χρόνια ν θέλει ν δε να χνος μας, να φθαρμένο βάζο μας; Μία χειρονομία πο μαρμάρωσε; Μία συμπεριφορ πο κάπου μαρμάρωσε; Κα πο μπορε ν κάνει κάποιο μετ π χιλιάδες χρόνια, ν δε ατ τ κεν στ δικιά του ζωή;


ρα νας ρχαιολογικς χρος εναι να δίδαγμα ζως.  Μς ξοικειώνει μ τν πι καθαρ κα μεγεθυμένο τρόπο. Πμε στος Δελφος κα βλέπουμε μία περιοχ πο πισκεπτόταν γι χιλιάδες χρόνια, χιλιάδες νθρωποι, χι μόνο λληνες λλ Λύδιοι, Φρύγες, Ρωμαοι, Λίβιοι, Αγύπτιοι, Σκύθες γι ν πάρουν να χρησμό. Κα τώρα εναι σπασμένες κολνες

ερ γεωγραφία

ς ρθουμε τώρα στν πιλογ το τόπου. Τί σημαίνει νας χρος πέρα π τ φιλοσοφικ προσέγγιση πο κάναμε. Πέρα π τ στοχαστικ μελαγχολία. Γι λους του ς ρχαίους πολιτισμος κα περισσότερο στν ρχαία λλάδα πο συζητομε σήμερα. Βλέπει, να χρο πο θ κτίσει, να ερό, να γυμναστήριο, να θέατρο ς ντανάκλαση. ς πόηχο. ς ποτύπωση μίας κοσμικς ρμονίας. Γι κείνους λλ κα πιστήμονες πο εναι νοιχτο σήμερα… γ χι μόνο εναι ζωντανή, λλ χει φλέβες, κανάλια νέργειας, μονοπάτια δύναμης. Περιοχς πο ζω πάλλεται πι ντονα π λλες. ν δομε να νθρωπο πάρχει καρδι κα τ μικρ δάκτυλο. Κα τ δυ νήκουν στν διο ργανισμό, δν χουν μως τν δια ποιοτικ ξία. Δν χουν δηλαδ τν δια κομβικ ξία στν παρξη. Φανταστετε τώρα τ σμα τς γς, σν να σμα πο χει ποιοτικς διαφοροποιήσεις.

    

 χει σημεα πο Γ εναι πολ πι ντονη, πάλλεται πι ντονα κα ἄλλα πο εναι πι διάφορα ν θέλετε πι  προστάτευτα, πο δν εναι σχυρά, δν εναι δυνατά, θ λέγαμε δν εναι καλ ν κτίζεις κε. Δν εναι πως σήμερα.. βρκα χρο κα κτίζω. Τ πολ πολ ν πάρχουν οκολογικς νησυχίες. οκολογία μως εναι να πολ χαμηλότερο πίπεδο κρίσης π ατ πο θ ναφέρουμε. Πολ πιδερμικ σ σχέση μ τ ζωνταν νέργεια νς χώρου. Λέγεται λοιπν τι γ χει κανάλια…  εναι να δίκτυο παλλόμενο που συνδέονται λα μ λα. Εναι κομβικ σημεα φανταστετε σ σταθμο πο π κε μπορες ν διακτινιστες σ λλα σημεα κα ν συνδέσεις να ερ μ να λλο ερό. λα ατ δν γίνονται σ κάποιο μεταφυσικ πεδίο. Εναι μέσα στ τελλούρια ρεύματα. Εναι μέσα στς πόγειες διαδρομς ατο τ πλανήτη. Κα ατς κα τ ερά, δν εναι τίποτε λλο παρ μία ντανάκλαση νς οράνιου δικτύου.



Φανταστετε Δελφο κρόπολη λυμπία ν εναι νας στερισμς ν τ δετε π πάνω. Ξέρετε τί συμβαίνει ν μετρήσετε τν μεταξ τος πόσταση; χουμε να πολύτως σοσκελς τρίγωνο. Πο σημαίνει τί;   λεγόμενη ερ γεωγραφία, τσι λέγεται ατή,  εναι να δομήσουμε "μαθηματικὰ" πάνω στ σμα τς γς, κάτι ντίστοιχο πο συμβαίνει στ μεγάλο ρχιτεκτόνημα τν ορανό. Κα ατ πο θ δομήσω ν μν ταιριάζει μόνο μ τν ορανό, ν ταιριάζει κα μ τν ντίστοιχο θε  νέργεια πο θ τ τοποθετήσω κε, ν ταιριάζει μ τς σχέσεις τν λλων ερν. Κα μετ ν πάρω νθρώπους κα ν ρχιτεκτονίσω τν ψυχικό τους κόσμο στε κα ατς ν γίνει μία ποτύπωση μέσα στν νθρώπινη ψυχοσύνθεση. λα συνδέονται.  



  γεωδαίτης ερέας θέλει ν ρευνήσει κα ν βρε, σ ποι πύλη, σ ποι σημεο εσόδου κα ξόδου θ κτίσω τ ναό, τ κατάλληλο ρχιτεκτόνημα στε ν ταιριάζει μ τν οραν μ τ χρήση του μ τ λλα ρχιτεκτονήματα κα τος νθρώπους πο θ ζήσουν κε. Ατ νομάζεται λιστικ ντιμετώπιση το βίου. ν δ τ δε τσι κάθε κόσμος θ κάνει τ δικά του. Τότε τ σύμπαν εναι διασπασμένο. πιστς σ σχέση μ τ να εναι διασπασμένοι.
Τοποθεσία, στερισμς σ σχέση μ τ θεότητα. Τ ρχιτεκτόνημα κα χρος, πρεπε ν «βλέπει» πρς τν ντίστοιχο στερισμ πρς τν ντίστοιχη νατολ το λίου μ τ σελήνη, σ συγκεκριμένη μερομηνία. Πο εναι ποιά; Ατ μερομηνία πο λατρεύεται ντίστοιχη θεότητα. Παράδειγμα  π τν κρόπολη….



 Τν μέρα πο γιορτάζεται Θε θην, κα μόνο κείνη τν μέρα εναι τσι φτιαγμένος Ναός, πο μέσα στ βατο, κε πο εναι τ τεράστιο χρυσελεφάντινο γαλμα το Φειδία, κείνη λοιπν τν μέρα εναι τσι προσανατολισμένος Ναός, στε π μία τρύπα στ ροφ δλ π να φεγγίτη- πως εναι τώρα γιατί χει μείνει στ ερ τν κκλησιν, πίσω ο κκλησίες πο κάνουν  να κοίλωμα μέσα στ ερπάρχει να παραθυράκι γιαυτ τ κεν φτιάχτηκε. Ατ ντιπροσωπεύει τ σύνδεση μ τ θεότητα. Τ παραθυράκι κα τ πόλοιπο εναι τ σμα γι ν συνδεθες. Χωρς ατ δν πάρχει ναός. κείνη τν μέρα θ πέσει μία χτίδα το λιου μ τέτοιο τρόπο στε, καθς πέφτει κα τ γαλμα εναι ρθιο κα μπροστ στ γαλμα εναι να τεράστιο κοχύλι μ νερό, θ πέσει τ φς τσι πο τ γαλμα θ ντανακλται μ πλήρη καθαρότητα μέσα στ νερό. Μία κατασκευ μ σκοπ ν ντανακλ λο τ σύμπαν.


Θες δν μπαίνει π τν κύρια εσοδο λλ π τ μικρ πόρτα. κύρια εσοδος εναι τ σα χουμε μάθει κα διαβάσει, ο γνώσεις μας, καθωσπρεπισμός μας, ματαιοδοξία  μας, ο σκήσεις πο χουμε κάνει, ο μπειρίες πο πήραμε,  μως Θες μπαίνει π ατ τ μικρ κεν πο προκαλε να λιγγο. να πάτημα-νάθημα σ πάτητη περιοχή. Κα φτιάχνεις να να τσι πο ν σ συνδέει μ τ λον, γι ν μπορες σ στ μικρ ρχιτεκτόνημα το βίου σου, ν γίνεις ναός. Ν τ φτιάξεις λα τ πόλοιπα τσι πο τ πορτάκι (κενό) ν λειτουργε.



λλ ς ρθουμε στ τοπίο. Τί στοιχεα πρεπε ν παρατηρήσει ερέας  γαιοδέτης στ τοπίο. Ο κύριοι παράγοντες εναι: παράγοντες  τς γς, το νερο, το έρα, το αθέρα. ς τος  δομε να να. Παράγοντες τς γς σημαίνει, πς εναι διαμορφωμένο τ τοπίο τς περιοχς. Δλ θ κτίσω σ βουνό, σ πεδιάδα, σ κοιλάδα, σ ποτάμι, σ λίμνη, σ κόλπο,σ παραλία, σ δέλτα ποταμο; Κα πο εναι προσανατολισμένα λα ατά; Πο σημαίνει τι, μελετάει τ τοπίο π  λες τς πλευρές. Τ κύρια σημεα πο πρέπει ν συνυπάρχουν εναι, να φαλικ σημεο κάθετου βράχου (λοι ο ρχαοι ναοί, ερ εναι κοντ σ χώρους νς κάθετου φαλικο βράχου) νς κάθετου φυσικο μενίρ. Ατ τ νόμαζαν ντένες νέργειας γιατί ντλον λκουν νέργεια στ γ. Κα γιαυτ πολλο μελετητς λένε, τι ατ τ μενρ πο ταν διάσπαρτα σ λη τν Ερώπη κα στν σία κα στν μερικ εναι σν βελονισμς στ σμα τς γς. Εναι σν κίδες σ κομβικ σημεα γι ν πελευθερώσουν τν νέργεια το πλανήτη.




  πως κα στ βελονισμ που εδικς τοποθετε τς βελόνες γι ν ξεμπλοκάρει τ βαλτωμένη νέργεια το σθεν. χει σημασία φ κα σύνθεση τς πέτρας γι τ τί να πρόκειται ν φτιαχτε. πέτρα ατ πρέπει ν συνδυαστε  μ τ κοίλωμα τς μήτρας, δηλαδ να πόσκαφο, να σπήλαιο μία κοιλότητα, μία περιοχ μήτρας στ γ που ναπνέει γ κε. Πολλς φορς τ ερ εναι κτισμένα πάνω σ σπήλαια. πως νας το πόλλωνα στος Δελφούς. κόμη κα σ χριστιανικος ναος πο τ μισό τους ταν σ σπηλιά. Χρησιμοποιομε τ κοίλωμα το πλανήτη σ μητρικ στοιχεο, τ κάθετο βράχο σ φαλικ στοιχεο κα τν συνύπαρξη το στοιχείου το νερο στ σημεο. πρχε δηλαδ σχεδν πάντα κα τ γρ στοιχεο. Σ κάθε να πρχε ετε ποτάμι, ετε ρυάκι, ετε λίμνη ετε κόμη κα πηγή. συνδυασμς ατν τν τριν –φαλικό-μητρικ κα τ γρ στοιχει δημιουργε μία διαίτερη γεωγραφία. κείνη τ γεωγραφία πο θ πρέπει ν ξετάσουμε σ τί θε ντιστοιχε. Τ πρτο πο κοιτμε εναι παρξη τν τριν ατν σημείων.



 Στος νώτερους ρχαιολογικος χώρους συνυπάρχουν ατ τ στοιχεα. Πχ στν κρόπολη, δια κρόπολη εναι νας φαλός, βράχος γεμάτος τρύπες κα σπήλαια κα γεμάτος πηγές. Στν ρχαιότητα εχε 3-4 νεργς πηγς γύρω π τ βράχο. Δηλαδ βράχος εναι να ρχιτεκτόνημα τς φύσης πο στάζουν νερά, πο χει σπήλαια πο ναπνέει γ κα πο εναι τσι προσανατολισμένος μ κάτι κοσμικ κα πο ταιριάζει στ σύνδεση μ λλα ντίστοιχα ερά. Πχ μ Δελφος κα λυμπία. 




ταιριάζει θήνα-Πέλλα-Δλος. Δωδώνη Δελφο θήνα Δλος. 




Πο σημαίνει γίνεται να κομπολόι ναν π διαφορετικς θεότητες. Μοιάζει σύλληπτο. Ν ψάξει ν βρε τν κατάλληλο τόπο πο ν πέχει σωστά, ν χει τν κατάλληλη σύνδεση  μ στερισμούς, μ βράχια νερ κα κοιλώματα κα λλα πο δν χουμε ναφέρει. Κα πς τ ξερε ατ γαιοδέτης; Εχαν  κάποια μέσα; Δυ εναι ο ξηγήσεις. εχαν κάποια μέσα πο μες δν γνωρίζουμε κόμα, δν χρειάζονταν ν μετρήσουν κατ’οσίαν. ρκε ν κολουθοσαν τ γραμμ γι ν βρον  τν κόμβο. Δηλαδ κολουθοσαν τ νεργειακ  μονοπάτι  γι ν βρον τν πι μεγάλη διασταύρωση . ξεραν λοιπν τι πι μεγάλη διασταύρωση π μόνη της, χει μία μαθηματικ σχέση μ τς λλες. Ξέρεις π π’ξω τι μοιάζει …  μ να κέντρο Δύναμης. 
Μελετήθηκαν π κάποιο στρατιωτικ ατρ μ τ νομα Θεοφάνης Μανις. Τν δεκαετία το  60 ν ταν στ στρατό, πρε τος χάρτες το στρατο πο πως ξέρετε εναι πολύτως κριβες. Κα πάνω σ ατος τος χάρτες ρχισε ν βρίσκει τ τρίγωνα κα τος κύκλους κα τος δρόμους κα ρχισε ν τ λέει κα ν βρίσκει τν μπελά του! Τελικ κατέληξαν τι σημαντικότερος νεργειακς τόπος στν Ερώπη εναι ο Δελφοί.


Κα μάλιστα ο δυ σημαντικότεροι εναι ο Δελφο κα τ Stonehenge μ τ διαφορ τι ο πρτοι εναι λιακς νέργειας κα τ Stonehenge σεληνιακς νέργειας. Ο γραμμς ατς δν εναι εθεες λλ κινονται σ μονοπάτια πο πως λέγαν ο κινέζοι εναι σν φίδια μ μαζέματα κα πλώματα. να φίδι κουλουριάζεται κα μετ ξετυλίγεται κα τανάπαλι. Παρουσιάζει σημεα πύκνωσης κα ραίωσης. Ο Δελφο εναι τ σημαντικότερο κέντρο πύκνωσης δεξιόστροφης φορς κα τ Stonehenge τ σχυρότερο ριστερόστροφης τροχις σ λη τν ερώπη. ρα ταν ο  ρχαοι λέγανε τι ο Δελφο ταν  μφαλς τς γς δν ταν μία ποιητικ δεία, γνώριζαν πράγματα. Ο σύγχρονοι μελετητς προσπαθον ν συντονίσουν τν τότε γνώση μ τ πάρχουσα κοινωνικ  κα πολιτικ ντίληψη.

Στ συνέχεια ξετάζουν τ δαφος, τ χμα. Πς εναι, εναι κόκκινο, εναι καφέ, εναι μαρο εναι ργιλδες; Εναι ξηρό, εναι γρό; Φυσικ χει σχέση. ν φτιαχναν να να το ρη πρέπει τ δαφος ν εναι ξηρ ν γι τν φροδίτη πρεπε τ δαφος  ν εναι γρό. Ποις σκέφτεται τσι σήμερα; χει χαθε σύνδεση μ τ λον. Ο σπηλις παίζουν ρόλο, ν χουν νερό, ν στάζει νερό, ν χει μέσα λίμνη ν χει ναθυμιάσεις.  ταν πηγαίνουμε σ να ρχαιολογικ χρο τ σπήλαιο τς περιοχς πρέπει ν τ παρατηρομε πάρα πολ καλά. Πρέπει κα μες ν χουμε μία παφ μ ατ τ φύση. χι ν τν κοιτμε..


Παίζουν ρόλο κόμη κα τ ροχα μας. Ν μν πηγαίνουμε πολ βαρι ντυμένοι. Πρέπει ν νιώσουμε τ χρο. Μ πηγαίνουμε μ παπούτσια πλαστικ θλητικά. σόλα ατή μας φαιρε κάθε πρόσβαση στ νεργειακ πεδίο τς γς. Ξυπόλητοι θ ταν δανικό. Χρησιμοποιστε παπούτσι χωρς παχι σόλα κα πο ν ο συνθκες τ πιτρέπουν ν μπορετε ν τ βγάλετε ν περπατήσετε ξυπόλητοι. χει σημασία τ πέλμα μας, πο κα ατ εναι νας μικρς ναός, χει καμπυλότητες , ξοχς πρέπει ν ρθει σ παφ μ τ γ ν σορροπήσει κα ν νιώσουμε στ πέλμα τ  νοιγμα τ νεργειακ ρεμα τς γς. Μία καλ σκηση εναι ν σταθετε στ πόδια σας κα ν νιώσετε τς σπιρλ νέργειες (νεργειακ φίδια δράκοι) ν νεβαίνουν μέσα στ σμα μας. Εναι μία μπειρία. 



Μ συμπεριφέρεστε σ ν εναι ρχαιολογικς χρος να ξιοθέατο. Δν εναι. ξιοθέατο σημαίνει γωισμός. Δηλαδή… ξίζει ν τ δ  γώ. Ν τ κατέχω. Δν εναι μία ταινία, πο λέμε μν τ χάσεις ν πς ν τ δες. Τ σμα ν ρθει σ παφ μ τ χμα, ν πιάσουμε τ χμα, ν  χαϊδέψουμε ν κουμπήσουμε τ κάθετο βράχο…  κα μπορετε ν δοκιμάσετε κα μία λλη σκηση. Δοκιμασμένα λοιπν κα π μπειρία…. ν βάλετε τ ριστερ χέρι (δεκτικς φορέας , πύλη εσόδου) στ βράχο, κα τ λλο χέρι ετε στ καρδι κάπου λλο πχ κόμη κα θεραπευτικ κάπου πο πονμε. βράχος λοιπν ατς συνδέεται μ λλα 100 ερ στν πλανήτη, κάνει τρίγωνα κάνει χρυσς τομές. κείνη τν ρα λοιπν εμαστε σ παφ μ λο τν πλανήτη. Νιώθουμε λοιπν τν νέργεια π τ βράχο μέσα μου ν κατευθύνεται που χρειάζεται μέση , καρδιά…  Εναι νας τρόπος θεραπείας, νανέωσης, μία ναγέννηση , πανασύνδεση μ τ εναι μας μ τί δική μας πηγ μ τ ερ βατο μέσα μας.


Πηγαίνουμε σο πλ γίνεται. Δν φορτωνόμαστε ρώματα γι ν μπορέσουμε ν μυρίσουμε κα ν ασθανθομε καλύτερα. Σ ν πηγαίνουμε γι ραντεβο μ τν μελλοντικ αυτό μας, πο θ μς δε μς κάποτε, σν τ ρείπιο το παρόντος μας. Στν αυτό μας λλωστε δν πάρχει κάτι ν κρύψουμε.
Στν ρχαιολογικ χρο καλ εναι ν χουμε να σημειωματάριο μαζί μας, να ποίημα, μία σκέψη, να στοχασμό. Μπορομε ν θέσουμε να ρώτημα στ χρο π κάτι πο πασχολε στ ζωή μας κα φστε τό… ταξιδέψτε μέσα στ χρο…  θ δετε τι κάποια στιγμ ν εστε σ μία μεριμνησία. οοπ! Κοιτώντας τ σπασμένη κολώνα, κάποτε ταν ντικείμενο λατρείας, τώρα μόλις πέρασε νας σκύλος πο τν κατούρησε!   χω τελικ πρόβλημα; πανερχόμαστε, ρχαιολογικς χρος εναι παιδικ χαρ τς ψυχς, μπορετε ν κάνετε τ πάντα κε… τ πάντα τ οσιαστικ ννοομε.


λήθεια σ ποι χρο κα σ ποι χρόνο νήκει πράξη μας ατή;
Μπορετε ν χετε μαζί σας να ρχαο κείμενο. να ρφικ κείμενο, να πόσπασμα π μία ρχαία τραγωδία… να ποίημα το Πίνδαρου, φράσεις το ράκλειτου, το μπεδοκλ, το Παρμενίδη ὅ,τι θέλετε κόμη κα πι σύγχρονα κείμενα… Μπορετε κάτω π τς σπασμένες κολνες ν πετε μία ρχαία φράση κα ν τν φήσετε ν δονηθε στν τμόσφαιρα. Ν πιστρέψει π τν κολώνα πίσω φράση. Ν πιστρέψει π τ σπασμένο μπράτσο το γάλματος πίσω φράση. Κα ν κούσουμε κα ν σταθομε κα ν μετρηθομε, μ ατ τ φράση. Ν μετρήσουμε τ μπόι μας μ ατ τ φράση. χι μ λλες καθημερινς καταστάσεις κουτσομπολίστικες. ν ναμετρηθομε μ μία τέτοια φράση, σως τελικ βρομε τ δικό  μας ψος. Τ ληθινό μας ψος. ς γίνουμε κάποιες φορς παραβατικοί… οτως λλως εναι προστάτευτοι.




Συστήνω πίσης κάτι πο χει μείνει σν πόηχος σ κάποιες θρησκεες, τν λεγόμενη ερ δοιπορία. κολουθστε τ γραμμ μονοπάτι (lay ), τ γραμμ σύνδεσης γι ν πτε στ ναό. Στος Δελφος κανες μία πορεία γι ν φτάσεις ποία ταν κομμάτι το τί θ συνέβαινε κε. ταν σύνδεση μ τ μονοπάτι πο σ δηγε στ ναό. Δν ταν νεξάρτητο. Εναι τι βαδίζω τώρα πάνω στ νεργ σμα το δράκου κα πλησιάζω στ  σμα τώρα μ τ κεφάλι τ μάτια πο εναι ναός.   Ατς τς γραμμς τς λένε κα δράκους πο ναπνέουν, εναι τεράστια νέργειά τους. Μέσα μας πάρχουν ντίστοιχα μονοπάτια… τ σωτερικ μονοπάτια. ς κάνουμε μία πόσταση μέχρι τν ρχαιολογικ χρο χοντας συνείδηση. Μν πηγαίνουμε ς περιηγητς τς γς.



Νερό


ς δομε λίγο τ νερά. ναζητστε τ ν πάρχουν κα ν δν πάρχουν θ βρετε σ πολ κοντιν πόσταση κοίτη ποταμο, χαράδρα, ψωμα πο πεφτε νερ πηγάδια ερά. Ο ρχαοι λληνες, εδικ στ νησιά, ταν δν πρχε νερό, λλ ο λλοι παράγοντες ταν κατάλληλοι, φτιαχναν τ ερ πηγάδι, δηλαδ καναν να εδος γεώτρησης, κα τσι δημιουργοσαν τς κατάλληλες συνθκες γι ν λειτουργήσει χρος. λοι ο χροι χουν νερό, μως χει σημασία σχέση μ τ νερό. Λχ εναι γνωστ τ πόσο πιδρ να ποτάμι σ να χρο ν εναι δίπλα σ μία πόλη ν περνάει μέσα π τν πόλη.

  χουν γίνει ρευνες πο λένε τι κα μόνο π ατ τ παράγοντα, αξάνεται μέσως τ μορφωτικ πίπεδο κα τ πίπεδο ντίληψη ς τν νθρώπων σ σχέση μ μία πόλη πο δν χει ατν τ παράγοντα πχ σ μία πεδιάδα. Ατ μπορετε ν  τ δετε στν Ερώπη λες ο μεγάλες μητροπόλεις εναι κτισμένες κοντ σ ποτάμια κα δν εναι καθόλου τυχαο ατό. Μάλιστα ν τ ποτάμι κε πο θ κτιστε πόλη κα χει κα μικρ νησιά, ατ τ νησι θεωρονται πύλες δύναμης. ν τ ποτάμι σου χει μικρ νησάκια μπορες ν τ κμεταλλευτες. πως Παναγία τν Παρισίων, κορυφαος νας τς Γαλλίας. Γιατί τ καναν ο ναϊτες τέκτονες; Γιατί τ νησ ατ συμβολίζει τ ρχαο βαλον, τ νησ πο δ βυθίζεται. Πίσω στν στορία τν λαν πάρχει νας θρύλος, να ντουλάπι τς στορίας, πο τ ναφέρει κα Πλάτωνας. Εναι θρύλος τς τλαντίδας. κε σ ατ τ θρύλο φτιάχνεται κάποτε δανικ πόλη πο ντανακλ τ στερέωμα  κάτω.


Εναι λλεπάλληλοι κύκλοι στερις νερο, στερις νερο γι χιλιόμετρα που στ κέντρο πάρχει  νας το Ποσειδώνα (Ποσειδωνία νομάζεται  πόλη πως ναφέρει  Πλάτωνας) κα τ γύρω νησι εναι ο κόσμοι ο λλες νθρώπινες κάστες.
 Σ κάθε τέτοιο κύκλο εναι διαφορετικ μπορεύματα διαφορετικς συνοικίες νθρώπων κόκ. Μετακινονταν κα μ βάρκες κα μ τ πόδια. Εχε συγκεκριμένα περάσματα κα πύλες πο ταν προσανατολισμένες. Πχ πρς τ δύση τ μονοπάτι δειχνε στ νεκροταφεα. Γιατί ταν δύει λιος μοιάζει νεκρός, εναι σ ν δύουμε κα μες, πο σημαίνει τί τι νατέλλουμε μετ θάνατον δν δύουμε αωνίως. Κοιτάξτε πς πόλη νώνεται μ τν κίνηση το λου. Δν εναι στατική. Κινονται κα συνδέονται μ τν κίνηση τν στρων.



χει σημασία κα κατεύθυνση το ποταμο. Στς μεγάλες μητροπόλεις τ ποτάμι κινεται π Βορρ πρς Νότο π Νότο πρς Βορρ. Κα ατ σημαίνει τι ο κάτοικοι εναι πι νεργο, πι εθες, πι τολμηρο  μ περισσότερη παρρησία κα σωτερικ μελέτη. ν μως τ ποτάμι  πως στς περισσότερες ερωπαϊκς κατευθύνεται π νατολ σ Δύση Δύση σ νατολή, Κάνει τος νθρώπους  μπορους, κανος στ λικ γαθά, περίπλοκους, εφυες λλ ποκριτς κα διπρόσωπους χωρς ρχές. Ατ εναι διαφορ το Παρισιο π τ Νηνευή(πρωτεύουσα τν σσυρίων).  θήνα εναι σως μοναδικ πόλη πο εχε τρία ποτάμια στν ρχαιότητα μ τεράστια παράδοση   λλυσός, Κηφισσός, ριδανός  πο ναφέρονται σ ρχαία κείμενα κα δυστυχς χουν μπαζωθε. Τί εδους γνοια εναι ατή;… πως κα ν  χει εναι γκληματική. Δν ξηγεται λλις.



Πότε δ θ κτιστε μία πόλη νάμεσα σ θάλασσα κα λίμνη. ν κτιστε εναι σίγουρο τι θ χει κακοδαιμονία. μόνη πόλη στν στορία πο κτίστηκε ταν τ Μεσολόγγι. Τ πόλοιπα τ ξέρετε. Τ χειρότερο μέρος πο μπορε ν κτιστε μία πόλη ερ εναι στν ξοδο μίας λίμνης πο γίνεται ποτάμι.  κε πο τ νερ τς λίμνης γίνεται ποτάμι. Διότι ατς ο γραμμς πο επαμε δν εναι μόνο γραμμς δύναμης εναι κα γραμμς κατάλληλες γι τν νθρώπινη φύση. 


έρας

Τ ρεύματα, πυκνότητα, κατεύθυνση το έρα, φ το έρα, σμ το έρα. νάλογα μ  τ κατεύθυνση λλάζει τελείως τ τοπίο. έρας μπορε ν εναι  θερμός, ψυχρός, γρός,  ξερός.  καλύτερη συνθήκη εναι ν κτίσεις μ ξηρ  κα λαφρς γρός-δροσερς έρα. πως ν πτε στ κομβικ  ερά, στ Δλο στος Δελφούς, στν κρόπολη, στν λυμπία στ Δωδώνη, στ Κνωσ κόκ. Εναι συναρπαστικ ν βλέπει κανες  τ δομ τν κτιρίων πο πέτρεπε  τν εσοδο το έρα π συγκεκριμένη κατεύθυνση πως τ να το πόλλωνα πο δεχόταν τν έρα π τν νατολ τν   λιο. ταν φυσ γρς έρας, γρασία δηλαδ στν έρα, δν εναι κατάλληλη γι  ναούς. γρς έρας δημιουργε πάντα φαντασιώσεις, σεξουαλικς λξεις, λαγνεία, πόσπαση τς προσοχς, φαντασία, νο πο ταξιδεύει χωρς ν χει προορισμό…  Κα βέβαια ψυχρς έρας δημιουργε πομόνωση, τομικισμό, γωισμό, κλείσιμο.


ερέας πρεπε ν συνδέσει λα τ στοιχεα κόμα κα τ ζα πο ζον γύρω, μ τ φυτ το χώρου. χει χρος κυπαρίσσια, πεκα, κακία, τιά, θ βάλουμε ; ατ συνδέονται μ τ ρχιτεκτόνημα. Τ πάντα πρέπει ν συνδεθον μ τ ζω γύρω. Θ πρέπει ν εναι κατάλληλο χρωματικά, σχηματικά, σν μέγεθος , σν εκόνα, μ τ γύρω τοπίο…  Πρέπει ν εναι τσι νταγμένο πο ν μοιάζει σν φυσικ προέκταση το τοπίου. πως πχ κρόπολη, δν εναι φυτεμένα! ς πομε να κυπαρίσσι χει τν διότητα ν νυψώνει τν νέργεια. τσι φυτεύονταν στ νεκροταφεα σ ερ πο παιτοσαν σκηση, προσπάθεια, βούληση.
Εδαμε λα σχεδν τ  περισσότερα στοιχεα…  Ν μάθουμε ν συμπεριφερόμαστε σν να λαγωνικ ν μυρίσουμε τ πς κα τ γιατί  κα χι σν ματάκιας.



   οσία εναι πς στεκόμαστε πέναντι στ ρχαα κα τ πς ατ τ ρημαδι μπορε ν μς μάθουν τί θ ντέξει π μς. Κάποιοι ναο χουν μείνει μόνο μ κάποιους σπόνδυλους, κα δν εναι τυχαο τι λέγονται τσι γιατί πως κα σ μς στ σπονδυλικ στήλη ατο στηρίζουν τ κτίσμα/σμα. Κα τ έτωμα εναι τ κεφάλι. κε πο νήκουν ο θεοί. Κάτω  π τος θεος τα ο ζωοφόροι δηλαδ καθημερινότητα κα κάτω π τος ναος εναι ο κολνες πο στέκεται ναός, κα μέσα κατοικε Θεός. Τί εναι Θεός; Κάποια ντότητα ,β ...; χι… εναι ατ πο μπορομε ν γίνουμε. Δν εναι ν λατρεύουμε να νομα. Ατ πο ντιπροσωπεύει να γαλμα ρετές, δυνατότητες, βάδιστες περιοχς μέσα μας πο μπορομε ν γίνουμε. Μπορομε ν γίνουμε θεραπευτς σν τν πόλλωνα, μπορομε ν γίνουμε σύμβουλοι το αυτο μας σν τ θην.


Τ ν πς σ να να το Δία , δν εναι λατρέψεις τ Δία λλ ν λατρέψεις , ν φεύρεις μέσα σου τν ποφασιστικότητα, τ ασθημά του ν κυβερνς δίκαια, ν μπορες ν ναλαμβάνεις εθύνες μ σκοπ ν προσφέρεις κα χι ν εσαι κάποιος. Ν μπορες ν συντονίσεις πράγματα.
Σ να να τς Δήμητρας συναντς μέσα σου τν κρυμμένη ρετ ν συμπον, ν γαπς, ν χεις  νσυναίσθηση, ν μπορες ν συμπαρασταθες σ να γνωστό σου, στν χθρό  σου κάποιο πο δέ σου συμπεριφέρθηκε καλά. Θ τ δετε κα στ λευσίνια μυστήρια.


λατρεία δν εναι λατρεία τύπις οτε κάποια λατρεία θρησκευτική. Μέσα μας χουμε γάλματα πο κοιμονται, ναούς, θεούς…. Μέσα μας πχ κοιμται φροδίτη, πόθος δηλαδ πο σ νυψώνει. Τ ν ρωτευτες κάποιο κα ν σ μετατρέψει ρωτας ατς σ να νθρωπο πο νοίγει λες τς δυνατότητες ,ν μπορες ν ξεπεράσεις λες τς δυσκολίες.



π πότε χουμε ν νιώσουμε τ σπονδυλική μας στήλη ν πάλλεται σν τ δενδράκι στν καταιγίδα;  χι ν τανιέται νευρικ γι ν κτονωθε, ν πάλλεται. τσι πο ταν ολοκληρώνουμε ν νιώθουμε τι τ σύμπαν εναι παιδί μας, τι βγκε π μέσα μας. Ατ εναι φροδίτη, χι τ σέξ. Κα τ μουλάρια κάνουν σέξ. Εναι πρόοδος ατό; Ατ διδάσκονταν γι ν γίνουν τέχνη. Γι ν γίνει Παρθενώνας πρεπε ν γνωρίζεις τ λεξάριθμο τς Θες θηνς κα ν κτιστε νας μ τόσες κολνες σες λεξάριθμος τς Θες. Ο κολνες εναι σες κα λεξάριθμος τς θηνς. Δ τ βρίσκεις τυχαα, θέλει διδασκαλία, θέλει μελέτη, θέλει καθοδήγηση, θέλει χρόνια…  πιμονή. τσι δν γίνεσαι μαθητς λλ τουρίστας το πνεύματος. Ο ναο χρος, ο θεο χρονος χρόνος εναι ντς μν. Σς προτρέπω ταν πτε στος ρχαιολογικος χώρους μν πτε γι ν δετε… τι κάναμε νήκει πλέον στ παρελθόν. Κανες δν μπορε ν τ γγίξει κανες δν μπορε ν λλάξει ατ πο γινε.


Ν πτε πρς τ πίσω πως λτης πο πάει πίσω ν πάρετε φόρα γι ν πτε μπροστά. Ν νιώσετε τν παφ τς γς, ν μυρίσετε τ φυτά, γγίξετε τ πέτρα. Ν ναπνεύσετε τν έρα, ν βάλετε τ χέρι στ νερ ν πάρχει. Ν μιλήσετε μ μία σαύρα, πο κυλά στ μάρμαρο. Μπορε ν σς κούσει καλύτερα π τν προϊστάμενό σας. Κάντε μία δοιπορία μέσα σας. Ν συναντήσετε ατ πο μπορετε ν γίνετε μ τν προϋπόθεση τι θέλετε ν λλάξετε ατ πο εσαστε.  Ταξιδέψτε πίσω στν στορία γι ν φτιάξετε τν στορία το αριο.  Δέστε τ συμπάθεια, τν σχέση σας μ να μνημεο. Νιστε τν κολώνα στν σπονδυλική σας στήλη, νιστε τ πέλματά σας μ τ δάπεδο το μνημείου.. . Λέει θρύλος τι ο Δελφο πιλέχθηκαν φήνοντας δυ ετούς,… πγαν ντίστροφα  Δύση- νατολ κα διασταυρώθηκαν πάνω στος Δελφούς.



κε κτισαν τ ερό. Θήβα, κτίστηκε π τν Κάδμο πειδ πγε στ μαντεο τν Δελφν κα ζήτησε τι θέλει ν κτίσει μία  πόλη. Κα το επαν ταν θ βγες θ συναντήσεις μία γελάδα. κε πο θ καθίσει, κτίσε τν πόλη. Τ κανε λοιπν πως το επε κα κανε λόκληρη πορεία… κα στ σημεριν Θήβα κατσε κάτω. καλύτερος χρος, τόπος σ να ρχαιολογικ χρο πο μπορετε ν καθίσετε εναι κε πο λιάζεται πχ νας σκύλος μία γάτα.  Τ ζα νιώθουν τς γραμμς πο ναφέραμε πως τ  πουλι ταν χρησιμοποιον τ νεργειακ ρεύματα.  μπιστευτετε τ σκύλο τ γάτα. Σ κενο τ σημεο εναι πο κουλουριάζεται δράκος. Εναι στν πι νεργειακ θέση.


Ταπεινωθετε γι ν νυψωθετε στ παρν κα τ μέλλον σας.


στορία εναι να σενάριο μ σκηνικό τον πλανήτη, μ να σενάριο πο ντανακλ να κοσμικ ργο. Δν μπορε να κύτταρο ν κάνει τι θέλει. Συνδέεται μ να μεγαλύτερο στόχο...


Ἄλλος ἕνας περίπατος στὴν ἀρχαία Ἑλλάδα τελείωσε γιὰ νὰ ἀρχίσει ὁ ἑπόμενος…





Ν εχαριστήσουμε ξαν π καρδίας τν κύριο νδριανάτο γι τν ξαιρετική του διάλεξη πως κα τν κύριο Χαψ γι τς μοναδικς νυκτερινς φωτογραφίες του, εχόμενοι κα στος δυ τι πι ενοϊκ στς ναζητήσεις τους.


Γι σους  γαπον τν ρχαία λλάδα παραθέτουμε επίσης να ξαιρετικ φωτογραφικ δηγ μέσα π τν περπροσπάθειά του  λληνοδίφη φωτογράφου κα  ρευνητ κυρίου θανασόπουλου Γεώργιου στ www.ancientgreeece.gr 


Aνδριανάτος Ιωάννης

Ο Γιάννης Ανδριανάτος γεννήθηκε στη Νέα Ζηλανδία. Οι γονείς του κατάγονται από την Ιθάκη και την Κεφαλλονιά. Σπούδασε ζωγραφική και φιλοσοφία. Είναι ιδρυτής και διευθυντής του Ρητορικού Κύκλου, όπου προσφέρονται σπουδές πάνω στη χρήση και την έκφραση του λόγου, στη διαλεκτική και τη φιλοσοφία. Το κείμενο παραπάνω είναι αποσπάσματα από τη διάλεξή του με τίτλο - Πως να επισκεπτόμαστε αρχαιολογικούς χώρους. Διοργανώνει σεμινάρια, διαλέξεις, συμπόσια, ποιητικές βραδιές και θεατρικά δρώμενα, αρθρογραφεί σε περιοδικά και έχει δώσει συνεντεύξεις σε εφημερίδες, ραδιόφωνο και τηλεόραση. Για περισσότερα επισκεφτείτε την ιστοσελίδα: www.ritorikoskyklos.gr.

ΕΥΕΛΠΙΔΩΝ 25, 2ος όροφος, ΠΕΔΙΟΝ ΑΡΕΩΣ
Τηλ.: 210 8042042 , 210 8814952 , 6977071348
e-mail: giannisandrianatos@ritorikoskyklos.gr

Λουκάς Χαψής             


Φωτογράφος... αναζητητής... εξερευνητής... αθλητής....
Γνωρίστε το βαρύ και πολυταξιδεμένο πορτοφόλιο του 
Loukas Hapsis Photography


Ναοί στο σχήμα του Ουρανού..." φωτογραφική έκθεση του Λουκά Χαψή στο Ευγενίδειο Ίδρυμα, η έκθεση παρατείνεται ως τις 2 Φεβρουαρίου 2014.







Ἀκολουθῆστε τοὺς ἀρχαιολογικοὺς περιπάτους μας μὲ ἐνα Like στο Facebook ὴ ἀφῆστε ἕνα σχόλιο παρακάτω.Ἡ γνώμη σας μετράει.


Περισσότεροι ἀρχαιολογικοὶ περίπατοι ἐδῶ.