Μόνο γελαστός

Μόνο αυτό το χαμόγελο θα κρατήσω στην καρδιά μου μέσα από το ήθος σου, τις αρχές, την αυστηρότητα αλλά και τη γενναιοδωρία σου. Πέρασαν σχεδόν σαράντα χρόνια που σκεπτικός μετά τη βάπτισή μου διερωτώμουν, μα γιατί αυτός ο άνθρωπος κάνει έτσι.

Ακόμη και  τώρα το ερώτημα παραμένει το ίδιο, πως θα γίνει ένα τέτοιο χαμόγελο να κρατήσει για πάντα. Σε κάθε δυσκολία ήσουν δίπλα μας και πονούσες με το μοναδικό σου τρόπο. Μα σε αυτή την περιπέτεια που λέγεται ύπαρξη πρέπει καθένας μας να καταβάλει τον

δικό του κόπο. Θα σε θυμόμαστε μονάχα γελαστό...

Στο ταξίδι σου στο άγνωστο μακάρι να σε συνοδεύουν μονάχα τα χαμόγελα αυτής της ζωής, η ευγνωμοσύνη και σκέψεις μας για όλα τα καλά που έχεις προσφέρει. Έτσι θα ζήσεις για πάντα. 

"Στρατιωτικά" πιστός στα καθήκοντα της οικογενείας και της εργασίας. 

Οι πρώτες ρυτίδες στο πρόσωπό σου άρχισαν με το χαμόγελο της αγάπης σου για τη Βεατρίκη.

Οι ρυτίδες μεγάλωσαν με τον πρώτο υιό και τα υπόλοιπα παιδιά σας.

Αυτό το χαμόγελο θα μείνει για πάντα στην καρδιά.

                                   Με το μικρό Θοδωρή που μάλλον δεν του άρεσε το παγωτό και το Γιάννη που περιμένει το δεύτερο.

Κράτησα τις καλύτερες στιγμές, όπως θα έπρεπε να κάνουμε πάντα και για όλο τον κόσμο.

Να κρατούμε πάντα το καλύτερο.

Πραγματικός άθλος...

Εχεις φορέσει το πρόσωπο της χαράς και αυτό να είναι το ρούχο σου στη νέα σου διαδρομή.

Ολόκληρη η μεικτή πεντάδα σε αναμονή...

Περιμένωντας τη Χριστίνα να έρθει ποδαράτη...

 
    Προεόρτια χαμόγελα πριν το γάμο της Ελένης...

 Καμαρώνοντας την στην προετοιμασία....

                              Με τα φιλαράκια σου...

Με το Θόδωρα

Στο μαιευτήριο, αγγαλιάζοντας την πρώτη σου εγγονούλα τη Ζωή!

Με τη Βεατρίκη στην αγαπημένη Ιθώμη...

Στον αρραβώνα του Θοδωρή...

Όπως σοφά συμπλήρωσες "Πεθαίνει κανείς όχι μόνο οταν πάψει κανείς να μιλά για αυτόν, αλλά και όταν πάψουν πλέον να τον σκέπτονται".  

Εύχομαι ο προορισμός σου να είναι τα "Παραδείσια". 

Η στοργή της μητέρας,
η αγάπη όλων όσων βοήθεισες,
 η φύση που τόσο αγαπούσες,
              αυτά να είναι το ναύλο σου και οι ψαλμοί για το νέο σου ταξίδι,
              αφού προσέφερες το προσωρινό σου σάρκινο χιτώνα στην επιστήμη.

Για τον πατέρα μου,  Γεώργιο Ιωάννου Βασιλόπουλο.
Ημέρα αναχώρησης Παρασκευή 4 Ιουλίου 2014