Η πρώτη μας επαφή με τη φωτογραφία ευοδώθηκε με το ταξίδι στην υπέροχη πόλη της Βουδαπέστης.Ακόμη ένα λαμπρό στολίδι της Ευρώπης. Μια πόλη που ικανοποιεί και τους πιο απαιτητικούς ταξιδιώτες σεβούμενη τους λάτρεις της ημέρας αλλά και της νύκτας.
Της οδήγησης αλλά και του περπατήματος.
Αναπαυθείτε, ετοιμάστε το αγαπημένο σας ποτό και ακολουθήστε μας σε ακόμη ένα περίπατο στο χρώμα και στο φως.
Η πρωτεύουσα της Ουγγαρίας Βουδαπέστη προέκυψε από την ένωση της Buda (Βούδα), Obuda (Παλιά Βούδα) και Pest (Πέστη).
Αυτή πραγματοποιήθηκε το 1873 και ένωνε τις δύο κατοικημένες ζώνες που βρίσκονταν εκατέρωθεν του ποταμού Δούναβη. Σήμερα η Βουδαπέστη είναι η έβδομη μεγαλύτερη πόλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και για την ευκολότερη διοίκησή της χωρίζεται σε 23 γεωγραφικά διαμερίσματα. Δυτικά του ποταμού Δούναβη λοιπόν, βρίσκεται η Buda το κέντρο της οποίας ονομάζεται περιοχή του κάστρου και φιλοξενεί την Εκκλησία του Ματθαίου, τον Πύργο των Ψαράδων, αλλά και το Βασιλικό Παλάτι.
Λίγο πιο Νότια βρίσκεται η περιοχή του λόφου του Γκέλερτ με το ομώνυμο φρούριο, ενώ ανατολικότερα θα βρείτε την περιοχή των λόφων της Βούδα και το πάρκο Τζόμπορ. Βόρεια της Buda τοποθετείται η Οβούδα που ξεχωρίζει για τα γραφικά δρομάκια της αλλά και το φημισμένο Ρωμαϊκό Μουσείο.
Περικυκλωμένο από το Δούναβη και πολύ κοντά στο κέντρο θα βρείτε το Νησί της Μαργαρίτας που είναι πασίγνωστο για τους όμορφους κήπους του και προσφέρεται για για έναν χαλαρό απογευματινό περίπατο. Ανατολικά του ποταμού Δούναβη βρίσκεται η Pest.
Η ένωσή της με την Buda πραγματοποιείται μέσω της φημισμένης αλυσιδωτής γέφυρας και περιλαμβάνει ένα πλήθος από αξιοθέατα που μπορείτε να θαυμάσετε κατά την περιήγησή σας εδώ.
Ακόμα δε θα πρέπει να χάσετε την ευκαιρία να επισκεφτείτε τον Ναό του Αγίου Στέφανου και τις πλατείες των Ηρώων και της Ελισάβετ.
Αρχίζουμε τον περίπατό μας με την καρδιά της πόλης που δεν είναι άλλη από την πλατεία ηρώων.
Η πλατεία Ηρώων ( Hősök Tere)
Το μνημείο περιέχει αγάλματα όλων των διάσημων ανδρών της Ουγγρικής ιστορίας συμπεριλαμβανομένων βασιλιάδων κυβερνητών και άλλων σεβάσμιων προσώπων ανάμεσα τους και ο βασιλιάς Στέφανος Α΄ που έφερε τον Χριστιανισμό στη χώρα.
Στο κέντρο του Μνημείου υψώνεται η στήλη της χιλιετίας με ύψος 36μ. στην κορυφή της στήλης υπάρχει το άγαλμα του Αρχάγγελου Γαβριήλ ως σύμβολο της Ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας.
Μπροστά από τη στήλη υπάρχει και το μνημείο των εθνικών ηρώων προς τιμή των αγνώστων στρατιωτών που πολέμησαν για την Ουγγαρία.
Η πλατεία αποτέλεσε την τοποθεσία για πολλά γεγονότα του περασμένου αιώνα όπως τους εορτασμούς των σοσιαλιστικών αργιών κατά την κομμουνιστική περίοδο της χώρας.
Σ΄αυτήν την πλατεία ο πάπας Ιωάννης Παύλος ο Β΄ κατήχησε τα πλήθη και λαμβάνουν χώρα οι περισσότερες προεκλογικές συγκεντρώσεις.
Πλανόδιος βιολιτζής και σε κέντρο. διαφέρουν σημαντικά στα ρούχα αλλά πολύ περισσότερο στο χαμόγελο. Όλα είναι επιλογές ... 
Kτίριο Κοινοβουλίου ( Országház )
Έτσι δημιουργήθηκε η ανάγκη για ένα Κοινοβούλιο το οποίο κτίσθηκε σε νεογοτθικό ρυθμό εμπνευσμένο από το Κοινοβούλιο του Λονδίνου. Το Κοινοβούλιο κτίσθηκε μεταξύ του 1885 και 1902 και στην εποχή του ήταν το μεγαλύτερο του κόσμου.
Το κτίριο έχει μήκος 268μ και 118μ πλάτος επίσης περιέχει σκάλες συνολικού μήκους 20 χλμ και 691 αίθουσες. Ο κομψός τρούλος του κτίσματος έχει ύψος 61μ ύψος. Αυτό το μνημειώδες Κοινοβούλιο δίνει ένα καλό αντίβαρο ως προς το κάστρο της Βούδας στην απέναντι όχθη του Δούναβη.
Το κάστρο αυτό είναι από τα πιο ρομαντικά στη Βουδαπέστη και βρίσκεται στο πάρκο της πόλης. Παρόλη την εμφάνισή του χτίστηκε το 1896 και είναι ένα φανταστικό συνονθύλευμα που φανερώνει την αρχιτεκτονική εξέλιξη μέσα στους αιώνες και τα είδη της στην Ουγγαρία.
Πήρε 50 χρόνια για να κατασκευαστεί και είναι η μεγαλύτερη εκκλησία της Ουγγαρίας. Αν και δεν είναι βασιλικού ρυθμού το τεράστιο μέγεθος της της έχει δώσει αυτό το χαρακτηρισμό. Η κατασκευή ξεκίνησε το 1851 με τον πρώτο αρχιτέκτονα και σχεδιαστή να είναι ο Joseph Hill οποίος έδωσε ένα κλασσικό στυλ και ο οποίος πέθανε κατά τη διάρκεια της ανέγερσης.
Στη συνέχεια την κατασκευή ανέλαβε ο Michel Ybl ο οποίος ακολούθησε ένα νεοαγεννησιακό στυλ. Η κατάρρευση του θόλου το 1868 καθυστέρησε σημαντικά το έργο όπως και ο θάνατος και του δεύτερου αρχιτέκτονα. Το εσωτερικό της εκκλησίας και η αποπεράτωση του έργου το 1905 έγιναν τελικά από έναν τρίτο αρχιτέκτονα, τον Joseph Kraus.
O Kraus κάλεσε τους πιο διάσημους γλύπτες της Ουγγαρίας για να διακοσμήσουν το εσωτερικό της εκκλησίας. Για την διακόσμηση του εσωτερικού χρησιμοποιήθηκαν 50 είδη μαρμάρου που διακοσμούν παρεκκλήσια και πολλά αγάλματα όπως ο προστάτης της εκκλησίας ο οποίος ήταν ο πρώτος Χριστιανός βασιλιάς της Ουγγαρίας.
Ειδική άδεια από τον Πάπα ζητήθηκε και δόθηκε για να μπορέσουν να τοποθετήσουν το άγαλμα στο ιερό.
Στο παρεκκλήσι του ναού υπάρχει επίσης διατηρημένο το δεξί χέρι του αγίου.
Κατά τη διάρκεια του 2ου Παγκοσμίου πολέμου τα πολύτιμα έγγραφα και κειμήλια μεγάλης αξίας φυλάχτηκαν στο ναό γιατί θεωρούσαν ότι θα αντέξει ένα πιθανό βομβαρδισμό.
Στο καμπαναριό μπορείτε να δείτε τη μεγαλύτερη καμπάνα στη χώρα βάρους 9 τόνων. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού διοργανώνονται τα απογεύματα κονσέρτα για τους λάτρεις της εκκλησιαστικής μουσικής.
Φυσικά όπως σε κάθε πόλη οι κοινωνικές αντιθέσεις δεν απουσιάζουν.
Και η φτώχεια που αναγκάζει και εδώ αστέγους να βρίσκουν καταφύγιο στους θάμνους που κρύβουν τις ιστορικές περιγραφές κάποιου μνημείου.
Πύργος των Ψαράδων (Halászbástya) και Εκκλησία του Ματθαίου (Mátyás Templom)
Το πάρκο της πόλης (Városliget ) και το κάστρο Βαιντάχουνιάντ (Vajdahunyad)
Ένας παράδεισος ξανοίγεται στο κέντρο της πόλης, διεθέσιμος στους πρόθυμους να θυσιάσουν τις ελκυστικές ζεστές μπυραρίες.
Η φύση... πανταχού παρούσα στον ανθρώπινο πόνο παρέα με την αγάπη.
Στο πάρκο αυτό μπορεί κανείς να πάρει βαρκούλα για μια γαλήνια βόλτα στα ήσυχα νερά...
Πετύχαμε θιβετιανούς μοναχούς, που αφού ολοκλήρωσαν μια μαντάλα τους συνεχίζουν να απολαμβάνουν τη στιγμή όπως ακριβώς κάνει το μικρό κοριτσάκι πίσω τους.
Πιθανό αντίγραφο κτιρίου Τρανσυλβανίας.
Νομίζεις οτι θα σε χαιρετήσει ο κόμης Δράκουλας απο κάποιο παράθυρο...
Το πράσινο συνεχίζει να εντυπωσιάζει...
Άγιος Στέφανος (Szent Instván Bazilika )
Στη συνέχεια την κατασκευή ανέλαβε ο Michel Ybl ο οποίος ακολούθησε ένα νεοαγεννησιακό στυλ. Η κατάρρευση του θόλου το 1868 καθυστέρησε σημαντικά το έργο όπως και ο θάνατος και του δεύτερου αρχιτέκτονα. Το εσωτερικό της εκκλησίας και η αποπεράτωση του έργου το 1905 έγιναν τελικά από έναν τρίτο αρχιτέκτονα, τον Joseph Kraus.
O Kraus κάλεσε τους πιο διάσημους γλύπτες της Ουγγαρίας για να διακοσμήσουν το εσωτερικό της εκκλησίας. Για την διακόσμηση του εσωτερικού χρησιμοποιήθηκαν 50 είδη μαρμάρου που διακοσμούν παρεκκλήσια και πολλά αγάλματα όπως ο προστάτης της εκκλησίας ο οποίος ήταν ο πρώτος Χριστιανός βασιλιάς της Ουγγαρίας.
Ειδική άδεια από τον Πάπα ζητήθηκε και δόθηκε για να μπορέσουν να τοποθετήσουν το άγαλμα στο ιερό.
Στο καμπαναριό μπορείτε να δείτε τη μεγαλύτερη καμπάνα στη χώρα βάρους 9 τόνων. Κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού διοργανώνονται τα απογεύματα κονσέρτα για τους λάτρεις της εκκλησιαστικής μουσικής.
Κέντρο και λεωφόρος Aντράσι (Andrássy út)
Απολαύστε αυτό το μοναδικό δρόμο περπατώντας. Η αμοιβή σας θα είναι ανεκτίμητη.
Μνημεία που κρύβουν τις δόξες τους στο έντονο πράσινο.
Χρώματα τόσο ποικίλα που νομίζει οτι οι κάτοικοι είναι μαλωμένοι μεταξύ τους.
Φυσικά όπως σε κάθε πόλη οι κοινωνικές αντιθέσεις δεν απουσιάζουν.
Τα πολυτελή κτίρια και ακριβά καφέ...
Και η φτώχεια που αναγκάζει και εδώ αστέγους να βρίσκουν καταφύγιο στους θάμνους που κρύβουν τις ιστορικές περιγραφές κάποιου μνημείου.
Οι αντιθέσεις συνεχίζουν να προκαλούν με περισσότερες ψευτοανάγκες ακομη και στα σκαλοπάτια για το σταθμό του τρένου.
Μοναδικό αντίδοτο, σιωπή και προσευχές σε κάποιες άλλες απόμακρες γωνιές...
Πασίγνωστος για την καταπληκτική θέα της πόλης της Βουδαπέστης. Το προπύργιο αυτό κτίστηκε το 1905 για διακοσμητικούς σκοπούς και βρίσκεται κοντά στην εκκλησία του Αγ.Ματθαίου στην περιοχή του κάστρου.
Είναι ένας προμαχώνας που συνδυάζει το νεογοτθικό και το νεορωμαικό ρυθμό με πολλαπλούς πυργίσκους παραπέτα και κοφτές σκάλες.
Ο Προμαχώνας του Ψαρά αποτελείται από 7 πύργους όπου ο καθένας συμβολίζει μία από τις 7 φυλές των Μαγυάρων που ήρθαν στην Ουγγαρία το 1896.
Πολλοί χαρακτηρίζουν το κτίριο σαν να είναι από παραμύθι του Disney καθώς η κατασκευή του φέρνει στο μυαλό τα κάστρα των παραμυθιών της σταχτοπούτας ή της ωραίας κοιμωμένης.
Αγαπημένος προορισμός φωτογράφισης νεονύμφων όπως θα δούμε παρακάτω...
Το όνομα Προμαχώνα του Ψαρά δόθηκε από την παλιά ψαραγορά που υπήρχε εκεί κατά το Μεσαίωνα. Από την κορυφή του πυργίσκου μπορείτε να δείτε μέχρι το νησί της Μαργαρίτας και να δείτε κτίρια όπως η Βασιλική του Αγ.Στέφανου, το Κοινοβούλιο η Ακαδημία των Επιστημών και άλλα πολλά.
Φροντίστε για να απολαύστε τη θέα να επισκεφθείτε τον πύργο όταν η ατμόσφαιρα είναι καθαρή. Κατά η διάρκεια της μέρας η είσοδος χρεώνεται, αλλά μετά τη δύση του ηλίου η θέα της φωταγωγημένης Βουδαπέστης είναι δωρεάν.
Η Εβραϊκή συναγωγή (Dohány utcai -nagy - zsinagóga )
Μετά την αναδόμησή του ύστερα από τον Β' παγκόσμιο πόλεμο, η μεγάλη Συναγωγή ανακαινίστηκε σε μια νέα έξοχη κατάσταση.
Διαθέτει εξωτερική ευρύχωρη αυλή με μνημείο για τα θύματα του ολοκαυτώματος.
Παλάτι τεχνών ( Műcsarnok )
Το κτίριο είναι ακόμη μια δημιουργία του Albert Schickedanz σε συνεργασία με τον Fülöp Herzog.
Έχει μια άκρως επιβλητική πρόσοψη με κολλοσιαίους επίχρυσους πυλώνες.
Το αέτωμα είναι διακοσμημένο με πολύχρωμα μωσαΪκά που δείχνουν τον Άγιο Στέφανο ως προστάτη των τεχνών.
Μουσείο Καλών τεχνών
Συνεχίζουμε το ταξίδι στο χρώμα και την τέχνη με την επίσκεψη στο άκρως επιβλητικό αυτό μουσείο.
Για να πάρουμε ακόμη λίγο αέρα από τα ηρωϊκά ρεύματα της πλατείας...
Η επιστροφή δεν έμελλε να είναι τόσο γρήγορη
Στο βάθος ενός καφέ κάτι γίνεται...
Τα φώτα χαμηλώνουν και εκεί που λέμε οτι όλα έχουν τελειώσει, η σιωπή του τελευταίου πελάτη ενός παραδοσιακού καφενέ, φωνάζει για ένα ακόμη καρέ. Στέκεται ακίνητος σα να μην είναι εκεί. Εχει δοθεί ολοκληρωτικά στη ζεστή συντροφιά του ροφήματός του που δε βιάζεται να τελειώσει.
Ατάραχος, σα να μην υπάρχει αύριο.
Με τη γαλήνια αυτή στιγμή, χαιρετούμε για αυτή τη φορά την "βασίλισσα του Δούναβη",
το "Παρίσι της ανατολικής Ευρώπης".
Και αυτός ο περίπατος τελείωσε με τις σελίδες του σαν από βιβλίο ξεχασμένο δίπλα σε ένα ποτάμι από λέξεις και συναισθήματα.
Μέχρι να το βρεί κάποιος, και να το αφήσει κάπου αλλού...
και κάποιος άλλος...
κάπου αλλού...
Αφιερώνουμε τον περίπατο αυτό στον αγαπητό φίλο Δημήτρη
που λατρεύει την πόλη όσο κανένας άλλος Έλληνας.
Μάιος 2008
Aκολουθήστε τους περιπάτους μας με ένα Like στο Facebook ή αφήστε ένα σχόλιο παρακάτω γιατί... η γνώμη σας μετράει.
