Αραβάνι ο πλαγιοτροχαστής

 (Ηρακλής)

Τα αραβάνια στην Ελλάδα, πριν αντικατασταθούν από τις μηχανές, χρησιμοποιήθηκαν ευρύτατα στην γεωργία και στην κτηνοτροφία.

Η ελληνική επαρχία έζησε μαζί τους για αιώνες. Τα αραβάνια χρησιμοποιήθηκαν τόσο για τις μεταφορές με κάρα, όσο και για την εκτέλεση αγροτικών εργασιών, όπως η άροση, το σκάλισμα με σκαλιστήρι. Χρησιμοποιήθηκαν ακόμη για να μεταφέρουν τους βοσκούς τις προμήθειες τους στην πλάτη τους, με την χρήση κυρίως σαμαριών. Στην κτηνοτροφία υπήρξε μεγάλος σύμμαχος των βοσκών, στις μετακινήσεις τους κατά την ελεύθερη βόσκηση των γιδοπροβάτων αλλά και των μεγαλύτερων θηλαστικών ενώ χρησιμοποιούνται ακόμη και σήμερα για την μεταφορά ξύλων από τα ορεινά δάση.
Σε ορισμένες περιοχές της χώρας τα αραβάνια είχαν λάβει από παλιά την υψηλή θέση που τους άρμοζε. Εκτιμήθηκε τόσο η αξία τους στην εργασία όσο και ο καλός τους χαρακτήρας καθώς και η μεγάλη τους ευφυΐα. Ίσχυαν ως περήφανα άλογα, που έκαναν τους καβαλάρηδες τους να τα καμαρώνουν. Ήταν παρόντα εκτός από το χώρο της εργασίας στις γιορτές και στα πανηγύρια. Οι κάτοχοι τους επινοούσαν διαρκώς τρόπους να τα φέρνουν στο προσκήνιο.



Σήμερα, που τα αραβάνια, δεν χρησιμοποιούνται πια για λόγους εργασίας, αλλά για λόγους αναψυχής, τα αραβάνια διακρίνονται ως άλογα μακρών αποστάσεων, ως άλογα οικογενείας, ως άλογα έλξης, ως άλογα ιππικού τουρισμού.

 (Ηρακλής και Πάρης δύο αχώριστα αδέρφια)

Η καταγωγή

Γύρω στο 1000 π.Χ. οι Δωριείς με την κάθοδο τους έφεραν τα άλογα τους από τις στέπες. Κατά την διέλευση τους από την Θεσσαλία πήραν μαζί τους μεγάλο αριθμό από τα περίφημα, εκεί ήδη συστηματικά εκτρεφόμενα, θεσσαλικά άλογα κατέληξαν στην Νότια Πελοπόννησο και σε μερικά νησιά. Τα άλογα τους αναμίχθηκαν με τα θεσσαλικά άλογα, και έτσι δημιουργήθηκαν οι πρόγονοι των αραβανιών.

Τα άλογα αυτά δέχτηκαν επίσης στην πορεία της εξέλιξης τους την επιρροή από τους περσικούς ίππους, που εμφανίστηκαν στην Ελλάδα κατά τους χρόνους των περσικών πολέμων και μετά.

Κατά την διάρκεια της άνθησης του Βασιλείου των Μακεδόνων αλλά και κατά τους Αλεξανδρινούς χρόνους, τα αιγυπτιακά αραβικά άλογα αλλά και τα θεσσαλικά, που συνέχισαν να εκτρέφονται, ενισχύουν με τα αίματα τους τα άλογα των Δωριέων.

Η Ολυμπία στην Πελοπόννησο εκτός από τους αγώνες της γίνεται γνωστή και ως η μεγαλύτερη αγορά αλόγων της αρχαιότητας.

Με την κυριαρχία των Ρωμαίων τα άλογα τους αναμιγνύονται με τα ελληνικά άλογα. ανταλλάσσουν αίματα. Κατά την τουρκική κυριαρχία στον ελληνικό χώρο, γίνεται ακόμη μια μεγάλη ανάμιξη των ελληνικών αλόγων με τα τουρκικά άλογα, που έχουν έντονα αράβικα αίματα. Ακόμη και μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους, προσφέρονται επίσημα επιβήτορες, προερχόμενοι από τον τουρκικό στρατό, για την αναπαραγωγή. Κατά τους πολέμους που ακολούθησαν και ιδιαίτερα με την ανθρωπιστική βοήθεια που προσφέρθηκε στην Ελλάδα, μεταξύ της οποίας προσφέρθηκαν και άλογα από βόρειες χώρες, τα αραβάνια μειώθηκαν σε πληθυσμό, περιορίστηκαν σε περιοχές πιο ορεινές. Με την εκμηχάνιση της γεωργίας, από το 1960 και μετά έπαψαν σιγά - σιγά να αποτελούν τον πολύτιμο σύντροφο του γεωργού και του κτηνοτρόφου. Ο αριθμός του μειώθηκε δραματικά, ενώ πολλά κατέληξαν στα σφαγεία της Ιταλίας.

Τα αραβάνια είναι πλέον λίγα στην Ελλάδα, όπου άλλωστε δεν τηρείται γενεαλογικό βιβλίο, στο οποίο να καταγράφονται. Τα εναπομείναντα αραβάνια κινδυνεύουν ακόμη από την άγνοια πολλών κατόχων τους, που τα γονιμοποιούν με άλλες φυλές αλόγων, με αποτέλεσμα την απώλεια των μορφολογικών τους χαρακτηριστικών αλλά και των ιδιοτήτων τους.

Ο πληθυσμός

Ο πληθυσμός των αραβανιών υπολογίζεται σήμερα πως βρίσκεται μεταξύ των 300-400 στην Ελλάδα. Στην Γερμανία, υπάρχουν περί τα 60. Ήδη έχουν εγκατασταθεί και στην Αυστρία. Ο αριθμός των αραβανιών πάντως εξαιτίας της έλλειψης στοιχειώδους πολιτικής για τη διατήρηση τους μειώνεται δραματικά.

Μορφολογικά χαρακτηριστικά

Στα μορφολογικά χαρακτηριστικά των αραβανιών συναντά κανείς στοιχεία των αραβικών επιρροών του, κυριαρχούν βεβαίως αρχέγονα χαρακτηριστικά των ελληνικών ίππων, όπως αυτά εμφανίζονται σε αρχαίες παραστάσεις. Στοιχεία του θεσσαλικού ίππου είναι επίσης εμφανή.Έχει χαριτωμένη εμφάνιση και κομψή, ισορροπημένη, σταθερή δομή σώματος.

Πίνακας χαρακτηριστικών

Χρώμα:	Κυρίως ψαρί, μαύρο, λευκό, καφέ, καφέ - μαύρο. Σπάνιακαφέ - κόκκινο.
Ύψος:	1,30 m έως 1,50 m. Ήδη άλογα εκτροφής εξαιτίας των καλύτερων συνθηκών διατροφής και διαβίωσης τους παρουσιάζουν τάσεις αύξησης του ύψους τους.
Κεφάλι:	Ευγενές, μάλλον μακρύ, με ίσιο ή ελαφρά κυρτό προφίλ. Μεγάλαμάτια.
Ώμος:	Μάλλοναπότομος
Λαιμός:	Τονισμένος, δυνατός, με μεγάλη μυική μάζα, δυνατός, φαρδύς, ιδιαίτερα στη βάση του, μεσαίου μήκους.
Πλάτη:	Καλά σχηματισμένο στήθος, ίσια και συνήθως κεκλιμένη προς τα πάνω πλάτη.
Καπούλια:	Κεκλιμένα, με την ουρά τοποθετημένη σε υψηλό σημείο.
Άκρα:	Σταθερά, ξηρά.
Οπλή:	Μικρή και πολύ σκληρή.

Ο χαρακτήρας

Τα αραβάνια χαίρονται ιδιαίτερα με την παρουσία του ανθρώπου, μάλιστα έχουν μια ιδιαίτερη ανάγκη επικοινωνίας με αυτόν. Μαθαίνουν γρήγορα, είναι υπομονετικά και ήρεμα και για το λόγο αυτό είναι κατάλληλα για να μάθουν ιππασία νέοι αναβάτες, παιδιά αλλά και άνθρωποι με κινητικά προβλήματα.

 

Ιδιότητες

Πρόκειται για άλογο πολλαπλών χρήσεων. Διακρίνεται για την ικανότητα να κινείται σε ορεινές περιοχές, με απόλυτη ασφάλεια. Έχει υψηλή αίσθηση της ισορροπίας, είναι ιδιαίτερα προσεκτικό κατά την κίνηση του, αντιλαμβάνεται εύκολα τις ανωμαλίες του εδάφους, προσέχει πολύ τα σημεία που τοποθετεί τις οπλές του.
Μπορεί να χρησιμοποιηθεί στην έλξη, σε γεωργικές εργασίες, σε μακρές διαδρομές, στα χιόνια, στα βουνά, ως άλογο της λεγόμενης ελεύθερης ιππασίας, ήτοι σε μεγάλες και πολυήμερες εκδρομές. Ζωντανό περπάτημα, το οποίο ρυθμίζεται εύκολα.

Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του, το βήμα "αραβάνι", ένα βήμα που μοιάζει με πλαγιοτροχασμό, το κάνει πολύ ξεκούραστο στις διαδρομές. Το βήμα αυτό είναι φυσικό! Κατάλληλο για ιππασία κατά το στυλ "western".

Εύκολα και γρήγορα εκπαιδεύσιμο, κατάλληλο για εκμάθηση της ιππασίας σε νέους αναβάτες, υπάκουο. Πολύ καλό στην εκπαίδευση και στις ασκήσεις εδάφους, μέσα στον στίβο. Δεν φοβάται ιδιαίτερα το νερό. Τα άλματα του είναι μικρά. Συναισθηματικά ευαίσθητο και ευφυές. Με ισχυρή προσωπικότητα και αυτονομία.

(ανέμελο απολαμβάνει τα δώρα της φύσης)

Είναι λιτοδίαιτο, ανθεκτικό στις προσβολές και τις ασθένειες, τον χειμώνα προστατεύεται από πλούσιο τρίχωμα, που το χάνει κατά την διάρκεια της άνοιξης. Υπό κανονικές συνθήκες υπερβαίνει τα 30 χρόνια ζωής.Δεν πρέπει να ιππευτεί πριν από την ηλικία των 3 ετών, ώριμο για ιππασία με την συμπλήρωση των 5 ετών. Τα θηλυκά μπορούν να αναπαραχθούν από την ηλικία των 4 ετών. Οι μητέρες φροντίζουν ιδιαίτερα τα μικρά τους και ο απογαλακτισμός είναι μια φάση που χρειάζεται προετοιμασία και αυξημένη φροντίδα.

(εως ότου αντιληφθεί την περίεργη παρουσία μας)

Όπως προαναφέραμε το κείμενο επιμελήθηκε ο κύριος Θεοχάρης Αγγελίδης ιδρυτής του Κέντρου Ανάπτυξης της Ιππικής τέχνης τον οποίο και ευχαριστούμε Θερμά.

Για περισσότερες πληροφορίες:
Κέντρο Ανάπτυξης της Ιππικής Τέχνης - Πέλλα
Σύλλογος Φίλων Ελληνικών Αλόγων - Αραβανιών
Θεοχάρης Αγγελίδης
581 00 Γιαννιτσά
Διδασκάλου 35α
Τηλ. 23820 20299, 82780
Κιν. 6972708008, 6976977763
Φαξ 23820 21512

Καταχωρημένο στην Αγγλική στο  http://www.newsfinder.org/site/more/aravania/

Aκολουθήστε τη παρέα μας με ένα Like στο Facebook ή αφήστε ένα σχόλιο παρακάτω. Η γνώμη σας μετράει.